پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

فقه و احكام اسلامي يكي از اركان اساسي و بنيادين معارف اسلامي را تشكيل مي‌دهد كه نقش تعيين‌كننده‌اي در شكل‌دهي به سبك زندگي مسلمانان دارد. شيعيان اماميه به پيروي از رئيس مذهب خود، امام جعفر صادق عليه‌السلام، تحت عنوان فقه اماميه، اصول و مباني احكام شرعي خود را از طريق اهل بيت عليهم‌السلام دريافت كرده و در طول تاريخ به تبيين و تشريح آن پرداخته‌اند. در ميان مباحث گوناگون فقه اماميه، موضوع مكاسب و كسب درآمد از جايگاه ويژه‌اي برخوردار است، به‌گونه‌اي كه فقهاي بزرگ شيعه كتاب‌ها و رساله‌هاي متعددي را به اين موضوع اختصاص داده‌اند.يكي از مسائل مهم و كاربردي در حوزه فقه مكاسب كه در عصر حاضر نيز از اهميت بسزايي برخوردار است، موضوع كسب درآمد از طريق ماشطه‌گري و آرايشگري زنان مي‌باشد. اين مسئله با توجه به گسترش روزافزون سالن‌هاي زيبايي و تنوع خدمات آرايشي و زيبايي براي بانوان، به يكي از پرسش‌هاي مهم فقهي در جوامع اسلامي تبديل شده است. پرسش اساسي و محوري در اين زمينه آن است كه از منظر فقه اماميه، حكم تكليفي و وضعي كسب درآمد از آرايشگري زنان چيست؟ آيا اين شغل از ديدگاه شرع مقدس اسلام مجاز شمرده مي‌شود؟ و در صورت جواز، چه محدوديت‌ها و شرايطي براي آن در نظر گرفته شده است؟پژوهش حاضر با بهره‌گيري از روش جمع‌آوري اطلاعات كتابخانه‌اي و تجزيه و تحليل داده‌ها به شيوه توصيفي-تحليلي، به بررسي دقيق و همه‌جانبه اين موضوع پرداخته است. محققان در اين پژوهش ابتدا به تبيين دقيق موضوع و مفهوم‌شناسي واژگان كليدي همچون ماشطه‌گري، آرايشگري و زينت پرداخته‌اند و سپس به بررسي موضوعات مرتبط با آرايشگري زنان همچون كاشت ناخن، تتو و خالكوبي، رنگ كردن مو، اصلاح ابرو و ساير خدمات متداول در سالن‌هاي زيبايي اهتمام ورزيده‌اند.