پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

پژوهش حاضر «بررسي مستندات قرآني مناجات حضرت اميرالمؤمنين در مسجد كوفه»مي‌باشد. از ميان ساير مناجات، مناجات حضرت امير در مسجد كوفه مناجاتي است كه از قالب و ساختار خاصي برخوردار است. به جرئت مي‌توان گفت اين سبك مناجات، در كمتر و به تعبير ديگر در هيچ يك از مناجات‌هايي كه از ساير ائمه معصومين به ما رسيده است، ملاحظه نشده است. در واقع سبك مناجات حالت آهنگيني به متن مناجات بخشيده است و خواننده ناخواسته مجذوب و شيفته اين مناجات مي‌شود و ترغيب مي‌شود تا از طريق اين مناجات به دعا و مناجات با پروردگار بپردازد. در اين مناجات، حضرت الگو سبك خاصي از مناجات را به ما ارائه مي‌كند. در ابتداي مناجات از طريق بيان آياتي از قرآن، به تصويرسازي صحنه‌هاي خاصي از روز قيامت مي‌پردازد.پس از آن در كنار هر صفتي كه از خداوند ذكر مي‌كند و به بيان صفتي از بنده اكتفا مي‌كند. در اين مناجات، حضرت با استفاده از عنصر تضاد، با نفي يكي از صفات موجبات اثبات صفتي از صفات خداوند را فراهم آورده است و از اين طريق در حين قداست بخشيدن به وجود خداوند باري تعالي به شناخت بنده مي‌پردازد. در اين پژوهش ضمن پرداختن به صفتي از صفات خدا يا بنده به شرح و تبيين آن صفت پرداخته خواهد شد پس از آن به ذكر يكي از آيات شاخص در اين ميان اكتفا خواهد شد. در انتها تفسير مربوط به اين آيه ذكر خواهد شد و در هر مرحله در بررسي هر يك از صفات خدا و بنده به برداشت‌هايي از تفسير الميزان در خصوص موضوع مورد بحث اشاره خواهد شد و در كنار آن نظر يكي از مفسران ديگر ذكر خواهد شد. در انتها از طريق مقايسه اجمالي به معناي مورد نظر در مناجات تأكيد خواهد شد. كليد واژه :