پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده ستايش يا معادل عربي آن حمد به معناي پسنديدن صفت وويژگي زيبا و فعل نيكو و واكنش فطري درمقابل آن است كه از درون پاك انسان نشأت گرفته است. ستايش الهي به حدي مهم است كه مي‌تواند انسان را از ساير موجودات جدا نمايد. آگاهي از آثار ستايش وحمد خداوند دامنه معرفت انسان را گسترش داده و زمينه نيك‌ بختي و رفاه او را فراهم مي‌سازد، تا جايي كه او را به موجودي متعالي تبديل مي‌نمايد تا آيينه تمام نماي اخلاق الهي گردد. خداوند نيازي به حمد و ستايش بندگان ندارد، ولي اين انسان است كه با حمد وستايش خداوند مي‌تواند به مقامات عالي همچون رسيدن يه نور هدايت، ترقي روحي و رشد اخلاقي دست يابد. لذا گردآوري اين آثار در اين زمينه بايسته و شايسته است. اين پژوهش با بررسي معنا و مفهوم ستايش و واژگان مرتبط با آن مانند حمد، ثنا، تسبيح، مدح و شكر، به روش توصيفي-استنادي انجام شده است. ابتدا قرآن مورد مطالعه قرار گرفت و سپس باتوجه به كتب تفسير روايي وحديثي؛ نتايج واستنباط هاي موردي آثارستايش خداوند توسط انسان ازآيات مرتبط استخراج شد. آثار ستايش در دو بُعد زندگي فردي و اجتماعي و در جنبه هاي دنيوي، اخروي، مادي و معنوي قابل بررسي است. ازجمله آثار فردي، دنيوي؛ شامل بركت در رزق، ازدياد نعمت، نجات از گرفتاري‌ها و استجابت دعا است. در بُعد اخروي، رسيدن به غفران الهي و بالاترين درجات بهشت از جمله آثار ستايش خداوند است. در بُعد اجتماعي، مادي؛ ستايش مي‌تواند به حفظ سرمايه، ايجاد آرامش، رونق كسب‌ و كار، كمك به مستمندان و دربعد معنوي هدايت به نور ايمان، قرارگرفتن درمسير تربيت صحيح معنوي، مجالسي به دورازغفلت وياد خداوند ورسيدن به مقام ومنزلت شهداء نام برد.