پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

امروزه موضوع زينت براي بانوان از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. زينت يك امر فطري است و هر انساني آن را دوست دارد. آيا زينت براي زنان فضيلت اخلاقي است يا رذيلت اخلاقي؟ يا گاهي اوقات و در بعضي شرايط فضيلت و در شرايطي متفاوت رذيلت اخلاقي است؟ پايان نامه حاضر در سه فصل به بررسي اين پرسش ها پرداخته است. در فصل اول به بيان مفاهيم و كليات مرسوم پرداخته ايم. زينت به دو قسم ظاهر و باطن تقسيم مي‌شود و در اين متن به زينت ظاهر پرداخته ايم. در فصل دوم به بيان زينت هاي ظاهري فضيلت ساز پرداخته ايم كه باعث قرب الهي هستند. اين زينت ها را به سه دسته زينت براي خود، براي خانواده و در اجتماع تقسيم كرده ايم. در گفتار اول زينت كردن خود در قبال خدا هنگام عبادت مطرح شده است. در گفتار دوم زينت در قبال خانواده مطرح شده كه شامل زينت در قبال شوهر و فرزندان است. گفتار سوم زينت زن در اجتماع مطرح شده كه چطور زنان مي‌توانند براي حضور در جامعه زينت كنند كه اين زينت و آراستگي‌شان باعث قرب الهي شود. در فصل سوم به اين موضوع پرداخته شد كه استفاده از زينت نابه‌جا در زندگي فردي، خانوادگي و اجتماعي چطور باعث رذيلت اخلاقي مي‌شود. در گفتار اول آفت جمال، انواع خودنمايي‌هاي ناپسند برشمرده شده است. در ادامه انگيزه‌هاي خودنمايي رذيلت ساز را بررسي كرده ايم. ضعف اعتقادات و بحران هويت، منشا زينت مذموم است. گفتار دوم به زينت رذيلتي مربوط خانواده يعني زينت براي غير شوهر پرداخته است. در گفتار سوم زينت رذيلتي مرتبط با اجتماع يعني زينت با نيت تبرج، بيان شده است.