پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

انسان شناسي يكي از مهم ترين دانشهاي روز بشري ميباشد كه در مكتبهاي گوناگون تعاريف مشابه يا متفاوتي از آن ارائه شده است و با نظر به اينكه هر مكتبي چه مبانياي دارد، وظايف و تكاليف متفاوتي براي انسان مشخص گرديده است در اين نوشتار مباني انسان شناسي از ديدگاه دكتر اروين يالوم كه يك روان درمانگر غربي ميباشد و آيت الله مصباح كه يك فيلسوف و متفكراسلامي مي باشند مورد بررسي قرار مي گيرد، در اين پژوهش قصد داريم بررسي كنيم كه ديدگاه دكتر اروين يالوم در مورد انسان چه ميباشد؟ و همچنين بيان كنيم مهمترين آراء و انديشه اي علامه مصباح درباره انسان چيست؟ فرضيه تحقيق بر اين ميباشد كه دكتر اروين يالوم انسان را موجودي تك ساحتي و پرتاب شده به اين جهان ميداند كه خودش خويشتن خويش را ميسازد و او را داراي اختيار ميداند معتقد است كه با مرگ زندگي انسان فاني ميشود و همچنين انسان را داراي تنهايي ذاتي ميداند كه براي او گريزي نيست. و علامه مصباح انسان را دو ساحتي ميداند و او را مخلوقي ميداند كه خالقي دارد و او را هدفمند به اين جهان آورده است و اگر چه انسان مخلوق مي باشد اما با اراده الهي يك مختار انتخاب گر ميباشد كه در برابر هر كاري كه انجام ميدهد مسئول است و نه تنها مسئول اعمال خودش است بلكه بايد علاوه بر خودش به آفريدگار خودش نيز پاسخگو باشد.