پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تبليغ در اسلام، رسانيدن پيام وحي به افراد بشر و تشويق آنان به پيروي از حق است. در دسترس‌ترين رسانه اسلام، براي تبليغ در عصر رسالت منبر بود كه جايگاهش در اصلي‌ترين مركز اسلامي يعني مسجد قرار داشت. منبر يادگار پيامبر اسلام و فراگيرترين رسانه جهت روشنگري و بصيرت افزايي براي مسلمين بوده‌است. اين رسانه و مسند بعد از رحلت در دست كساني قرار گرفت كه جامعه و مسلمانان را به تفكرات جاهليت قبل از اسلام برگرداندند و زمينه روي كار آمدن دشمنان سرسخت پيامبر اكرم (صلي‌الله عليه و آله) را فراهم ساختند. تحقيق حاضر به هدف تبيين منبر و مقايسه كاركردهاي آن در دوره پيامبراكرم (صلي‌الله عليه و آله) و خلفا به روش توصيفي تحليلي نگاشته شده است. مهم‌ترين يافته‌هاي تحقيق بيانگر آن است كه خلافت و جانشيني پيامبر خدا (صلي‌الله عليه و آلِه وسلم)، در واقع استمرار راه ايشان، ترسيم‌كننده شيوه اداره جامعه مسلمانان و تبيين‌كننده مجملات كتاب و سنت به دست جانشين ايشان و معيار و مستند ديگر مسلمانان در دوره‌هاي بعدي بوده است. پيامبر اكرم (صلي‌الله عليه وآله وسلم) در تصحيح آداب‌ورسوم جاهلي و عرضه آيين هدفمند اسلامي با طرح الگوهاي هدف‌دار جماعت مسلمان را به سمت و سويي رهنمون ساخت. اما خلفا سه گانه پس از رحلت پيامبر اكرم منصب ولايت در جامعه اسلامي را منحرف كرده و نظام خلافت را ايجاد كردند. پيامبر اسلام تارو پود نظام قبيله را در هم ريخت و به جاي آن امت واحده را كه بر پايه ايمان به خدا) شكل داد، اما يكي از مقوله‌هايي كه در كارنامه خلفا در حوزه عمل و اجرا ديده مي‌شود، قبيله‌گرايي است.