پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

براي فهم قرآن كريم، نور مبين و كتاب هدايت و سعادت بشر، نياز به تفسير قرآن است. مفسران زيادي، تفاسير كامل و جامع فراواني در مورد قرآن كريم نوشته‌اند كه دو نفر از بهترين آن‌ها تفسير الميزان علامه طباطبايي و تفسير تسنيم آقاي جوادي آملي است. روش تفسيري هر دو مفسر به صورت تفسير قرآن به قرآن است، اما با وجود تفاوت‌هاي ظاهري، تفاوت‌هاي جزئي و اساسي‌اي در بين دو تفسير وجود دارد كه از جمله آن‌ها در بعد مفردات است كه اگر از لحاظ كلمه‌اي در نظر گرفته شود هر مفسر معناي مورد نظر خود را نوشته‌اند و از لحاظ قياس‌هاي خاص در مفردات، هر كدام هر آيه‌اي را جدا در باب مجاز و كنايه و استعاره و ايهام و اشاره و التفات و قياس در نظر گرفته‌اند و در اختلاف مباني در بعد مباحث فقهي و اختلاف مسائل علمي و اختلاف معاني كلمات و جامع‌نگري و پاسخ به شبهات و موارد ديگر در نظرات هر دو مفسر تفاوت‌هايي وجود دارد. اگر بخواهيم در مورد برداشت آيات و منابع استفاده شده در نوشتن تفاسير صحبت كنيم به علت كامل بودن و غني بودن تفسير تسنيم، موارد اشارات و منابع بيشتري نسبت به تفسير الميزان مي‌توان پيدا كرد كه هر كدام از آن‌ها در قسمت‌هاي جداگانه بر اساس گرايش‌هاي تفسيري از جمله علمي، درايي، ادبي، روايي، جامع و كتب لغت و كتب اديان و شعر و كتب مقدس و كتب اخلاقي و امام شناسي و كتب شرح، طبقه‌بندي‌شده‌اند كه اين موارد در سه فصل طبقه بندي شده است.