پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

هدف نهايي از آفرينش انسان ها رسيد ن به مقامات والا و بهره مند شدن از مقامات عالي دنيوي و اخروي است كه يكي از اين مقامات، مقام ابرار مي باشد. قرآن مجيد كتاب آينه تمام نماي انسانهاي پاك و تابناكي است كه در پرتو عمل به فرامين الهي خود را شايسته ستايشهاي ماندگاري كرده اند كه فقط با تحول در مفاهيم توصيفي اين كتاب جاودان قابل بيانند. ابرار از جمله اين مفاهيم است كه علي رغم عموميت معنايي آن در سور بقره ، آل عمران ، انفطارو مطففين كه در سوره دهر مصداقي جز اهل بيت پيامبر ،علي، فاطمه ،حسن و حسين ندارد. ، گواه بر اين مدعا سياقهاي سوره دهرو آيات و كلمه ابرار، روايات متواتر سبب نزول و عموميت معنايي ابرار در ساير سور است. اين دلايل با مقايسه مفهومي و مصداقي اين واژه در تفاسير فريقين و بررسي روايات سبب نزول سوره دهر بدست مي آيند. اين پژوهش با هدف اثبات فضيلت اهل بيت پيامبراكرم (صلوات الله عليهم) و با روشهاي توصيفي_تحليلي، تطبيقي و اسنادي و در دامنه تفاسير شيعه و اهل سنت سامان يافته است كه نسبت به آثار پيشين از سبك ادبي و گستردگي دامنه منابع برخوردارست و بلندي جايگاه ابرار روشن مي شود.