پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تبليغ نفش بسزايي در انتقال فكر، فرهنگ و هرگونه پيامي به ديگران دارد. مكاتب مختلف فكري، فرهنگ ها و تمدن هاي مختلف از دير باز كوشيده اند با بهره گيري از شيوه هاي گوناگون، پيام هاي مورد نظر خويش را به مخاطبان انتقال دهند. در اين ميان، كامل ترين منبع براي آشنايي با آداب و روشهاي تبليغ، قرآن كريم است. از نظرقرآن بهترين شكل تبليغ ، روش تبليغ پيامبران مطرح شده است. بر اساس آيات و روايات روش تبليغاتي پيامبران متكي بر اصولي است كه بخشي از اختصاصات پيامبران است مانند همزباني و تفاهم فرهنگي با مردم ،هماهنگي گفتاربا عمل و ... جنبه ي عمومي دارد و مبلغان با تأسي به اين اصول در مسير صحيح تبليغ قرار گرفته و با آداب تبليغ آشنا مي شوند. قرآن از روشها و شيوه هاي مختلف كلامي و غير كلامي براي امر تبليغ بهره برده است. در اين پژوهش، روشهاي تبليغ مؤثر از آيات قرآني سوره طه استخراج شده است ، كه ميتوان به روش هاي بيدارسازي فطرتها، روش تمثيل، روش برهان، روش جدل و مناظره ، روش معرفي الگو، استفاده از هنر، تحريك احساسات و عواطف و ... اشاره كرد. روش تحقيق در اين پژوهش از نوع توصيفي- تحليلي است. گردآوري مطالب به شيوه مطالعه منابع اعم از كتاب، مقاله وپايان نامه هاي مرتبط وفيش برداري صورت گرفته است.ارتباطات انساني محدودبه ارتباطات كلامي نيست، بلكه بخش قابل توجهي از ارتباطات انساني از طريق ارتباطات غيركلامي انجام مي شود.اين نوع ارتباطات گستره ي وسيعي ازكنش ها ومعاني رفتارها ازحالات چهره، نوع نگاه، رنگ رخسار، تا نوع راه رفتن و نشستن، طرز لباس پوشيدن و نظاير آن را شامل مي شود كه هر يك به صورت خواسته يا ناخواسته پيام هايي را به ديگران انتقال مي دهند.