پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده موضوع تنبلي و كسالت، يكي از آسيب‌هايي است كه اسلام به‌شدت از آن نهي كرده و به شيوه‌هاي گوناگون از شيوع آن در جامعه و ابتلاي انسان‌ها به اين آفت بشري هشدار داده تا افراد با اراده‌اي قوي، پشتكاري مصمم، روحيه‌اي شاد و سرزنده بتوانند مشكلات و موانع را پشت سر گذاشته و براي رسيدن به قله‌هاي كمال و پيشرفت، راه سعادت را طي كنند. انسان براي مبارزه با تنبلي و كسالت بايستي به دو ركن مهم آگاهي و عمل‌گرايي از جهت نظري و عملي توجه كرده تا بتواند ريشه‌هاي سستي و تنبلي را در افكار و اعمال خود بخشكاند. هرچند در آموزه‌هاي ديني، آفت و بيماري تنبلي به‌صراحت جزو گناهان ذكر نشده و به همين دليل بسياري از مسلمانان به خطر آن توجه كافي ندارند، اما بررسي آيات قران كريم نشان مي‌دهد كه آسيب‌شناسي كسالت و تنبلي از جهات مختلف ضروري بوده و لازم است به درمان آن پرداخت. پيشرفت و توسعه كشور، رشد اقتصاد و تجارت، شكوفايي استعدادها و بهره‌برداري مفيد از منابع انساني و در يك جمله سعادت فردي و آباداني يك جامعه رابطه مستقيم با كوشش و فعاليت انسان‌هاي بانشاط و مصمم دارد؛ بنابراين وجود انسان‌هاي راحت‌طلب، رفاه‌زده، بي‌حال، تن‌پرور، بيكار، سهل‌انگار و كسل، مانع تلاش و فعاليت ديگران در جامعه مي‌شوند كه ازنظر فردي منجر به سستي و خمودي و ناهنجاري‌هاي ديگر شده و ازنظر اجتماعي نيز مانع رشد جامعه مي‌شود. كسي كه با شناخت خود و پروردگار و آگاهي به وظايفي كه بر عهده دارد، هرلحظه خود را در امتحان و آزمايش الهي مي‌بيند؛ هميشه از كوتاهي و اهمال‌كاري خودداري مي‌كند. در اين تحقيق عوامل و زمينه‌هاي كسالت و تنبلي در قرآن بررسي شده و آثار و راهكارهاي رهايي از اين آسيب از ديدگاه قرآن كريم بيان گرديده است. واژگان كليدي: تنبلي، كسالت، قرآن كريم