پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از آرزوهاي ديرينه بشر گسترش عدالت در سراسر گيتي و ريشه سوزي بيداد از همه آبادي هاي زمين است و اين اميد و آرزو به شكل نوعي اعتقاد در اديان الهي تجلي نموده است.انديشه ظهورحضرت مهدي (عج) تنها چراغ فروزاني است كه مي تواند تاريكي ها و غبار خستگي را از انسان دور كند.روزي كه او مي آيد و حكومت واحد جهاني تشكيل مي دهد، انحراف و بي عدالتي ها را محو مي سازد و ابرهاي خودخواهي و نفاق را كنار مي زند تا بشر لذت و زيبايي زندگي واقعي را در سايه حكومت اهل بيت(ع) و پياده شدن همه احكام اسلام ناب محمدي(ص) را با تمام وجود احساس كند.درآستانه اين ظهور نوراني آن منجي بشريت،حوادث شگفت انگيزي اتفاق مي افتد كه از جمله آنها بازگشت گروهي از مؤمنان واقعي براي درك و تماشاي عظمت و شوكت جهاني اسلام وحكومت دولت كريمه خواهد بودكه با عنوان رجعت ناميده مي شود.رجعت يكي از آموزههاي مذهب شيعه است كه هم در اسلام و هم نزد ادياني چون يهود و مسيحيت نيز پذيرفته شده است اما در زمان وقوع آن ميان اديان ابراهيمي اختلافاتي وجود دارد. در پژوهش حاضر به بررسي رجعت در اديان اسلام،يهود و مسيحيت پرداخته شد.نتايج نشان داد كه در اسلام رجعت يكي از روزهاي بزرگ و مهم عالم است كه از آن در قرآن به «ايام الله» تعبير مي شود.امام صادق (ع) مي فرمايد:«ايام الله سه روز است: روز قيام قائم (عج) روز رجعت و روز قيامت».همچنين تفاوت عمده رجعت در دين يهود و مسيح با اسلام،در بازگشت بدكاران به اين دنيا است. مسيحيان و يهوديان در رجعت، بيشتر در جنبه مثبت زندگي صالحان توجه دارند و خيلي اندك، متعرض حال بدكاران شدند و در دو دين، كيفر آن ها به بعد از آخرالزمان موكول شده است، غير از بداني كه در آن عصر، زنده هستند.اما تفاوت عمده تر اسلام با دو دين ديگر ابراهيمي درباب رجعت اين است كه در اسلام رجعت در انتهاي اين دنيا و آخرت در عالمي ديگر است اما در مسيحيت رجعت با آخرت منطبق است و يهوديان در اين باره برخي مانند مسلمانان و برخي مانند مسيحيان مي انديشند. واژگان كليدي: رجعت، حقيقت، ضرورت، قرآن، عهدين.