پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

حكم اوليه و تكليفي سقط جنين از منظر فقهيان، بر اساس كتاب، سنت، عقل و اجماع، حرمت آن است. اگرچه آن‌ها براي حكم كلي خود در شرايط و موارد خاص، استثنائاتي قايل شده‌اند مثل: حفظ سلامتي و جان مادر، جنين معلول، حمل خوشه‌اي، حمل ناشي از زنا. به طور كلي نظرات آن‌ها پيرامون سقط جنين معلول به 4دسته تقسيم مي‌شود: 1) حرمت سقط مطلق (قبل و بعد از ولوج روح و در همه شرايط). 2) حرمت سقط بعد از ولوج روح به طور مطلق و جواز سقط قبل از ولوج روح به طور مطلق 3) حرمت سقط بعد از ولوج روح به طور مطلق و جواز سقط قبل از ولوج روح در شرايط خاص. 4) جواز سقط قبل و بعد از ولوج روح در شرايط خاص. از اين بين،‌نظريه سوم موجه‌تر و پرطرفدارتر از بقيه مي‌باشد. نظرات حقوق‌دان‌ها نيز در مورد سقط جنين به 3صورت زير است: 1)آزادي مطلق سقط: طرفداران آن تحت عناويني مثل حفظ آزادي زن، حفظ سلامتي و جان زن، دلايل اجتماعي و اقتصادي و ناهنجاري‌هاي جنيني قايل به جواز سقط هستند. 2) ممنوعيت مطلق: كه براي طرفدارانش آنچه از همه بيش‌تر باارزش‌تر است حفظ حق حيات جنين در تمام مراحل رشد است. 3) آزادي نسبي: كه موارد اضطرار در صدور جواز سقط، در نزد آن‌ها مهم است. از اين ميان برخي حقوق‌دان‌ها به خاطر جلوگيري از شيوع معلوليّت‌هاي جسمي و ذهني در اجتماع، كاهش آلام طاقت‌فرساي خانواده‌ها، ترحم به جنين و كاهش هزينه‌هاي دولت و خانواده در درمان و نگهداري آن‌ها، قائل به جواز سقط جنين معلول شده‌اند. كليد واژه ها: سقط، جنين، جنين معلول، ولوج روح، حرج مادر.