پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ازديدگاه قرآن، پايبندي به علم و معرفت و رسيدن به يقين يا عدم التزام و توجه به آن نقش عمده اي در زندگي انسان ها دارد. چنان چه يكي از مباحث مهم مفسران و دانشمندان اسلامي از صدر اسلام تا كنون ،همين مطلب بوده است تا جايي كه حتي بابي جداگانه را در كتاب هايشان به علم و معرفت و فوائد آن اختصاص داده اند. داشتن علم انسان را به واقع و حقيقت مي رساند و او را از لغزش گاه ها و آسيب ها در امان مي دارد.مطلبي كه با بررسي آيات قرآني و روايات نيز، به وضوح با آن برخورد خواهيم كرد. اين علم از راه هايي مثل فطرت ، حس، فكر ، شهود و وحي قابل دسترسي است و فايده ي آن براي انساني كه از ابتدا به داشتن علم و يقين در زندگي اهميت بدهد و در تمام مراحل خود را ملتزم به اين روش بداند، آن است كه فرد با اين علم پايه هاي اعتقادي محكمي براي خود مي سازد و از تقليد دوري مي كند. اين چنين شخصي همواره قدرت دفاع از عملكرد خويش را دارد و از شتابزدگي دوري مي كند. هم چنين دچار بيماري سوء ظن نشده، از مجادله هاي بي فايده با ديگران دوري مي كند زيرا مي داند كه اين كار شيطاني است. چنين فردي با بصيرتي كه در او به وجود آمده خود را ملتزم به مشاركت سياسي مي داند و از رهبري الهي خود اطاعت مي كندو در خانواده اش نيز ملتزم به عمل به وظايفش است .اما ،وجود موانعي مانند توجه به خرافات ، شايعات و شك و ترديد مي تواند انسان را از رسيدن به فوائد زندگي بر اساس علم محروم نمايد و او را دچار آسيب هاي فراواني كند. واژگان كليدي: قرآن ،علم ،يقين، جهل، زندگي قرآني