چکیده
دنیا منزلگاهی است که در گوهر و باطن آن سختیها و بلاها موج می زند و انتظار آسایش و آرامش و مصون ماندن از هر ناهمواری و سختی، خواسته ای نادرست است. انسان از آغاز زندگى حتى از آن لحظهاى كه نطفة او در قرارگاه رحم واقع مىشود، مراحل زيادى از مشكلات و درد و رنجها را طى مىكند تا متولد شود. بعد از تولد در دوران طفوليت، سپس جوانى و از همه مشكلتر دوران پيرى، مواجه با انواع مشقتهاست. گویا این طبیعت زندگی دنیا است که آدمی در آن همواره با انواع بلاها و مصیبتها مواجه باشد. از آنجا که خداوند با آن همه لطف و مهربانی، انسان را خلیفة خود در زمین قرار داده است؛ آیا وجود این همه رنجها، امراض و بلاهای طبیعی (مانند سیل و زلزله) و گرفتاریهای اجتماعی (مانند جنگها و ستمها) با عدل الهی، سازگار است؟
با توجه به ماهيت موضوع، اهداف تحقيق و امكانات موجود از ميان روشهاي پ‍ژوهشي از روش «توصيفي-تحليلي» با استفاده از كتب و منابع تفسيري، روايي و عقايد براي انجام تحقيق استفاده شده است. بلا يكي از سنتهاي الهي است كه متكي بر سنت هدايت عامه الهي بوده و در مورد همه انسان ها در هر مكان و هر زماني جاري است.ذات مصایب و سختیها به طور مطلق نشان عذاب الهی، زشتی کردار انسان و یا عکس العمل اخلاق و عملکرد آدمی نیست بلکه در پارهای موارد ریزش رحمت خداوند و هدیة الهی به بندگان برگزیدهاش محسوب میشود تا درجاتی بیشتر برای خوبان به سوی قرب محبوب بوده و در جوار رضوان الهی قرار یابند. همچنین بلایا معلول باعثثباتعزم،ارادهوقوت رايميگرددوموجبميشودانسانهنگامرسيدنبهحوادثغيرمترقبهو بلايايطبيعيمتزلزلنشودوبا صبروارادهقويقدمبردارد.
اين اثر به ذکر اثرات مثبت و منفی بلایا و راههای مواجه با آن پرداخته است.
کلید واژه ها: قرآن، بلا، ابتلا، عدل الهی، خیر و شر.
