پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چکیده :

معاد باوری به معنای این است که انسان در عمق وجود خود به حیات ابدی ایمان آورده و اعتقاد به معاد را محور زندگی خویش قرار دهد. دراین رابطه بیشتر انسان ها بر اساس فطرت خود، میل به جاودانگی دارند و از فنا و نیستی گریزان هستند و با توجه به ماهیت عرضی بودن و فنا پذیری دنیا انسان طبعاً دچار نگرانی و اضطراب می گردد که آرامش روح و روان را از وی سلب می کند و همیشه نگران از دست دادن داشته ها و ناراحت از نابودی خویشتن با مرگ است چرا فطرتش جاودانه طلب است.

و از آنجا که دست یابی به آرامش ، ارتباط عمیقی با نوع جهان بینی هر فرد دارد، چنانکه اگر مبنای زندگی و هدف شخص پوچ گرایی باشد، گریزی از ناامیدی نخواهد داشت لذا از میان عقاید دینی، اعتقاد به معاد ضمن ایجاد آرامش روح و روان و امنیت خاطر یکی از نافذ ترین و مؤثرترین باور ها در جهت دادن به رفتار آدمی در جهات مختلف زندگی است و روح و روانش را از همه ی تلاطمات و اتفاقات دنیا رها ساخته و به آرامش واقعی خواهد رسید.

مهمترین مسئله ی انتخاب این موضوع این که است که؛ آدمی همواره در زندگی با مشکلات و گرفتاری هایی مواجه است که رهایی از آنها برای همگان ممکن نیست وکسانی که قدرت مبارزه بامشکلات را ندارند وراه حل مناسبی برای آن پیدا نمی کنند دچار یأس و نا امیدی شده و دست به خودکشی می زنند و به جای حل کردن مسئله، صورت مسئله را پاک می کنند بنابراین اعتقاد به معاد و زندگی پس از مرگ سبب آرامش و امنیت خاطر شده و پایه های امید در زندگی رامحکم می گرداند.

گردآورنده این اثر به روش کتابخانه ای به جمع آوری مطالب پرداخته که به شیوه توصیفی مطالب رابیان نموده است وشامل چهار فصل می باشد، فصل اول: کلیات تحقیق،فصل دوم: فلسفه معاد و معاد باوری،فصل سوم: عوامل آرامش دهنده انسان و نقش معاد باوری درآن ، فصل چهارم: رابطه معاد باوری و آرامش روح وروان

 

کلید واژه ها : معاد،اعتقاد،آرامش، روح و روان