پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

امامت يكي از مباحث مهم در تفكر شيعي و تأثيرگذار در فهم دين، سياست ديني و مباحث اعتقادي است. به همين سبب فرقه‌هاي گوناگون شيعي سعي در اثبات اين اصل بنيادي در تفكرشان را داشته‌اند. ادله اثبات امامت امام علي(عليه‌السلام) در آثار فرقه زيديه نشان دهنده اهميت و جايگاه ويژه امام علي(عليه‌السلام) در ميان اين فرقه شيعه است كه بيانگر ضرورت اين تحقيق است. بنابراين هدف از اين تحقيق بررسي دلايل اثبات امامت از ديدگاه چند تن از مشهورترين متكلمين و مفسران زيديه و ارائه يك مجموعه منظم و روشمند مباحث مرتبط با زيديه جهت استفاده محققان و پژوهشگران است. زيديه براي اثبات امامت، از ادله نقلي از آيات همچون آيه تبليغ، اكمال، ولايت، آيه هدايت، آيه تطهير، آيه نور... و دلايل روايي نظير: حديث غدير، حديث سفينه، حديث امان، حديث منزلت، حديث هدايت، حديث نجم، حديث بيعه العشيره ... و شواهد تاريخي فضائل امام علي(عليه‌السلام) در شعب ابي طالب، در زمان هجرت پيامبر( صلي‌الله‌عليه‌وآله)، در افضليت نام‌هايش، دامادي پيامبر، افضليت و شرافت امام به سبب اعمال شايسته، كرامات و معجزات امام، اخبار غيبي مربوط به اميرالمؤمنين، علم، بخشندگي، شجاعت امام... و دليل عقلي ضرورت اصل وجود امام در جامعه و شواهد قطعي تاريخي امامت امام علي(عليه‌السلام) بهره گرفته‌اند. اما در آثار فرقه زيديه به سبب اغلب عقايد زيديه در برخي محورهاي امامت، نظير كيفيت نص و مباحث مربوط به صفات امام(اعتقاد به نص خفي، تأكيد بر شرايط عملي و دعوت مردم، نظريه امامت مفضول و...) به دلايل عقلي آشكاري استناد نشده است هر چند در برخي منابع زيديه، در ضمن مباحث و استدلال‌هاي حديثي، اشاره‌هايي به استدلال‌هاي عقلي و منطقي هم شده است. در اين پايان نامه كه از نوع بنيادي با روش توصيفي- تحليلي است، گردآوري مطالب به صورت كتابخانه‌اي ـ اسنادي و فيش برداري انجام شده است.