پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده پديدههاي فراروانشناختي يكي از شاخههاي روانشناسي ميباشد. منظور از علوم فراروانشناختي علومي است كه به مطالعه پديدههاي فراتر از تواناييهاي حسي و طبيعي انسان ميپردازد كه از طريق روشهاي علمي و تجربي قابل اثبات نيستند. از سوي ديگر در طول قرون متمادي حوادث و رخدادهايي براي بشريت اتفاق افتاده كه تلفات و خسارتهاي جبرانناپذيري را در پي داشته و از اين وقايع تعبير به فاجعه ميشود، آدمي با وجود پيشرفتهاي علمي فراوان، در بروز و ظهور بيشتر فاجعهها از حل آنها عاجز مانده است؛ كه اين امر لزوم مطالعه و استفاده از علوم فراروانشناختي را براي حل فجايع انساني دو چندان كرده است. هدف اساسي پژوهش حاضر تحليل و بررسي فقهي، پديدههاي فراروانشناختي در حل فجايع انساني به ويژه با تكيه بر بيماري فراگير كرونا است. بدين خاطر براي روشن ساختن احكام فقهي انواع پديدههاي فراروانشناختي در ابتدا به چيستي خود اين پديدهها و انواع آن پرداخته شده است، سپس با مراجعه به منابع فقهي و حقوقي، احكام كسب آگاهي از طريق اين علوم، مورد بررسي قرار گرفته و در آخر به تحليل و بررسي احكام كاربست اين پديدهها در حل فجايع انساني به ويژه بيماري كرونا پرداخته شد. روش تحليل و بررسي در اين پژوهش از طريق استنباط احكام و قواعد فقهي به استخراج احكام وضعي و تكليفي علوم فراروانشناختي پرداخته شده؛ كه در نهايت حكم اباحه و جواز در موارد كسب آگاهي و كاربست پديدههاي فراروانشناختي براي حل فجايع انساني بدست آمده است.