پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

از جهت فقه و حقوق، زن و شوهر يا همان زوجين با عقد نكاح، در يك رابطه متقابل وارد شده و داراي حقوق و وظايفي مي شوندو إلا اگر به آن وظايف عمل نكنند، به آنان ناشز مي گويند كه آثار مدني، قضائي و جزايي بر آن بار مي شود. در صورت ناشز بودن زندگي زوجين تحت تأثير قرار گرفته و امكان فروپاشي آنبسيار بالا مي رود، لذا مسأله نشوز بسيار مهم است و بايد مسايل آن به دقت مورد رسيدگي قرار گيرد. در اين پايان نامه به مسأله نشوز در نكاح منقطع پرداخته شده است و آثار آن را مورد بررسي قرار گيرند. اين پايان نامه از سه فصل تشكيل شده است، فصل اول در مورد كليات و مفاهيم است. در فصل دوم ديدگاه هاي فقها درباره استناد نشوز زوجين در نكاح منقطع پرداخته شده است كه ديدگاه علما در نشوز زوج و زوجه چگونه است و فصل سوم نيز به آثار نشوز زوجين در نكاح منقطع پرداخته شده است كه با ناشز شدن زوجين چه آثاري در زوج و چه آثاري در زوجه پديد مي آيد. نشوز زوجه در نكاح منقطع با امتناع وي از تمكين محقق مي گردد. با توجه به اينكه در نكاح منقطع زوجه حق نفقه ندارد، نشوز زوجه باعث تجزيه حق وي بر مهر و اسقاط آن به نسبت مدت نشوز مي گردد. در اسناد نشوز به زوج در نكاح منقطع اختلاف وجود دارد. زيرا مطابق نظريه مشهور، وي هيچ تعهدي در قبال زوجه منقطعه ندارد. در نتيجه، نشوز به وي قابل اسناد نمي باشد. ولي به نظر كساني كه براي زوجه منقطعه حق استمتاع قايل هستند، و نيز در نكاح طويل المدت، نشوز به زوج قابل اسناد است. در اين صورت، با درخواست زوجه منقطعه، دادگاه مي تواند زوج را به بذل مدت ملزم نمايد.