پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

شكر و سپاس گزاري در بينش و گرايش انسان ها امري ضروري است كه از فطرت آدمي نشات مي گيرد . هر انساني به حكم عقل به اين نتيجه مي رسد كه مي بايست در مقابل هر نعمتي شكر كند . آيات قرآن كريم سرشار از اهداف والاي تربيتي و هدايتي براي جامعه انساني مي باشد. با بررسي آيات قرآن ، روش هاي كارآمدي براي تربيت نسل بشر بدست مي آيد كه اثر گذاري آنها تضمين شده است و همه افراد حقيقت جو مي توانند از آن ها بهره مند شوند . پرداختن به موضوع شكر و ايجاد روحيه شاكرانه در بندگان بر اساس شيوه تربيتي قرآن موجب تقويت و ارتقاء سطح طاعت و بندگي بشر گشته ، و زمينه هاي افزايش نعمت و تقرب به پروردگار را در بندگان شاكر فراهم مي نمايد و سعادت فردي و اجتماعي انسان را به همراه دارد . بنابراين تربيت بندگان شاكر تاثيرات ويژه اي در رفتار و انديشه انسان داشته و آثاري را در زندگي فردي و اجتماعي انسان پديد مي آورد. به دليل اهميت موضوع بيان شده ، اين پژوهش در نظر دارد با روش توصيفي – تحليلي و با استفاده از منابع ديني به تحليل و بررسي انسجام مضموني سوره انسان به منظور تبيين تربيت مومنان شاكر بپردازد . يافته هاي حاصل از پژوهش بيان ويژگي هاي بندگان شاكر از دو جهت بينشي و گرايشي مي باشد كه مقتضي آن رسيدن به مقام ابرار همچنين تربيت بنده اي شاكر است . كه از جمله مهمترين اين عوامل در حوزه بينش ، تفكر و انتخاب درست راه هدايت و در حوزه گرايش ، وفاي به نذر و انفاق خالصانه مي باشد . در نهايت نيز درخصوص دعوت پيامبر صلي الله عليه و آله به شكيبايي در برابر ناسپاسان ، نتيجه گرفت كه امر به صبر ، زمينه ساز تربيت انسان شاكر مي باشد.