پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از مهم‌ترين تاكيدات اسلام در نكاح و تشكيل خانواده كفويت در ازدواج است كه به معناي همساني زوج و زوجه مي‌باشدومراد از آن در فقه "اسلام" است كه از شرايط صحت نكاح تلقي مي‌شود و فقدان آن مقتضاي بطلان عقد نكاح است از آنجايي كه كفويت زوجين ريشه در اهميت نهاد خانواده دارد وخانواده اولين و مهمترين نهاد اجتماعي است كه بشر در آن پاي مي نهد از اين رو بررسي عوامل اصلي تحكيم خانواده از ضروريات حفظ اجتماع است و يك ويژگي مشترك مورد تاكيد در همسر گزيني ، در علم فقه وروانشناسي است هدف اين تحقيق بررسي جايگاه كفويت در فقه و مقايسه آن با علم روانشناسي است تا هم آمار طلاق و ازدواجهاي ناموفق كاهش يابد و هم شرايط خانواده هم كفو به عنوان بستر مناسبي براي تربيت فرزندان سالم گردد. يافته هاي تحقيق كه به روش كتابخانه اي و از نوع توصيفي تحليلي نگاشته شده است نشان مي دهد متخصصان مسائل خانواده در حوزه هاي جامعه شناسي و روانشناسي معمولا تأثير منفي انواع گوناگون ناهمساني زوجين در ازدواج را به عنوان واقعيتي اجتماعي در نظر گرفته و براين اساس افراد را به بالاترين سطح همساني تشويق و ترغيب مي كنند اما اسلام در برخوردي نسبتاً ملايم تر به عنوان مكتب ديني و الهي روي كردي اصلاحي را ارائه داده است به اين نحو كه لزوم همساني در جهت پندارهاي فرهنگي نادرستي مانند لزوم همساني قومي، نژادي و طبقاتي را نهي كرده است و مهمترين معيارهاي انتخاب همسر از ديدگاه اسلام دينداري و ايمان و حفظ ارزشهاي اخلاقي و صلاحيت خانوادگي است و خصوصيات جسمي اقتصادي و اجتماعي در درجه دوم اولويت قرار داشته يا اساساً معياري براي انتخاب يا عدم انتخاب همسر به شمار نمي روند. در حالي كه اين نوع اولويت بندي در مطالعات روانشناسان مشاهده نمي شود.