پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

انفاق از جمله عوامل تشكيل‌دهنده نظام ارزشي اقتصاد اسلامي است. از ديدگاه اسلام فقرا و نيازمندان در اموال اغنيا شريك هستند. اسلام در نظر دارد با سازوكار انفاق به طور عام، ثروت اغنيا را كنترل نموده و از اين طريق زندگي نيازمندان را تامين نمايد. ماهيت انفاق يك عمل اقتصادي است كه مي‌تواند بسياري از مشكلات اقتصادي افراد كم‌درآمد و محروم جامعه را برطرف نمايد و به عنوان يك مكانيزم فعال تعديل ثروت خلأهاي ناشي از شكاف طبقاتي را پر نموده و از تقسيم شدن افراد جامعه به دو گروه فقير و سرمايه‌دار جلوگيري مي‌كند. توسعه اقتصادي نيز به دنبال پديد آوردن ثروت و رفاه اقتصادي، افزايش سطح كيفيت و استانداردهاي زندگي و بهره‌مندي انسانها از مواهب مادي از جمله درآمدهاي بالاتر، اشتغال بيشتر، دسترسي بيشتر به كالا و خدماتِ تداوم‌بخش زندگي مانند خوراك، مسكن، بهداشت و امنيت است. از اين‌رو اين پژوهش به منظور ارائه راه‌حل مشكلات اقتصادي از طريق آموزه‌هاي اسلام و تقويت باورهاي ديني افراد و همچنين نهادينه كردن فرهنگ انفاق در ميان افراد جامعه، با تمسك به آيات وحياني قرآن كريم و با استفاده از تفاسير معتبر به دنبال پاسخ به اين سوال است كه نقش انفاق در توسعه اقتصادي چيست؟ از اين‌رو براي پاسخ، با استفاده از روش تحليلي- توصيفي و براساس اسناد كتابخانه‌اي، نقش انفاق را در سه حيطه توليد، توزيع و مصرف مورد واكاوي قرار داده است و به اين نتيجه رسيده كه انفاق با افزايش ثروت و رفاه، موجب بالا رفتن توان خريد نيازمندان مي‌شود. لذا با بالا رفتن تقاضا، توليد نيز افزايش مي‌يابد در نتيجه چرخ اقتصاد به گردش درآمده و زمينه اشتغال و كسب درآمد افراد را فراهم مي‌كند. با توزيع عادلانه ثروت از دوقطبي شدن جامعه جلوگيري مي‌كند و بستر توسعه اقتصادي را فراهم مي‌آورد.