پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

انسان موجودي اجتماعي است كه بيش از هرچيز نياز به خانواده دارد، نظام خانواده جامعه كوچكي است كه هريك از اعضاي آن بايد وظايفي پايبند باشند، زن و شوهر(همسران) كه اركان اصلي خانواده شمرده مي شوند وظايف مهمتري داشته و پايبندي به آن وظايف، نقش ارزنده ايي در روابط خودشان و در روابط ساير اعضاي خانواده دارد، حسن معاشرت از وظايفي است كه در مقايسه با وظايف اخلاقي ديگر شاخص تر و پر اهميت تر است، برخورد اخلاقي و معروف در خانواده( به خصوص در بين زن و مرد) از مواردي است كه همواره در قرآن و روايات ائمه معصومين نسبت به آن سخن به ميان آمده است. اين پژوهش به صورت تحليلي-توصيفي انجام يافته است و هدف از پژوهش حاضر اين است، مصاديق مربوط به هريك از زن شوهر و مصاديق مشترك بين آنها و هم چنين موانع حسن معاشرت از جانب زن و شوهر و موانع مشترك بين آنهارا از كلام معصومين بشناسد و راهكارهايي براي آن ارائه دهد. با مراجعه به منابع مكتوب اين نتايج حاصل شد كه مصاديق حسن معاشرت از نگاه معصومين، اظهار محبت، خوش اخلاقي، مراعات حقوق يكديگر، تامين نيازهاي جنسي يكديگر و... موانع حسن معاشرت، تند خويي و بد زباني، خيانت، خودستايي، مشكلات جنسي و... در نگاه كلام وحي و معصومين مي باشد و راهكارهايي همچون؛ برخورد صادقانه، عدم قضاوت، عدم توقع بي جا، توجه به نيازهاي يكديگر، ايجاد نشاط در زندگي و احترام به حريم شخصي يكديگر براي تقويت حسن معاشرت مفيد بر فايده است.