پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

موضوع انسان كامل و ويژگي هاي او در رابطه با خلق از جمله موضوعات مهم در ميان مكاتب مختلف بوده و هست، چرا كه به نوعي عصاره و نتايج تفكرات و مباني يك مكتب بايد تبييني از انسان و جايگاه او در عالم هستي و زندگي مطلوب و راه سعادت وي ارائه نمايد. در اين ميان فسلفه صدرايي و زيارت جامعه كبيره، يكي از نظر گاه يك فيلسوف متاله و ديگري از منظر خود انسان كامل و خليفه الهي به معرفي ويژگي هاي انسان كامل و نسبت او با عالم هستي پرداخته اند. ويژگي هاي ذكر شده براي انسان كامل در اين دو ديدگاه را مي توان به شيوه هاي مختلفي طبقه بندي نمود كه يكي از آن ها، تقسيم ويژگي هاي انسان كامل به ويژگي هاي وجودي و الهي و ويژگي هاي او در نسبت با خلق است. از اين ميان ويژگي هاي وجودي و الهي انسان كامل بيشتر مورد توجه محققين قرار گرفته لذا در اين پژوهش به ويژگي هاي انسان كامل در رابطه با خلق پرداخته شده است. ائمه عليهم السلام در بيان زيارت جامعه، رهبران انسان به سوي مسير سعادت وقرب الهي هستند كه امور خلق را تدبير مي كنند و نعمات مادي و معنوي به واسطه ايشان به خلق مي رسد و انسان ها در همه شئون خود به آن ها نيازمند هستند.در نگاه صدرالمتالهين نيز انسان كامل به واسطه تكامل در قوه نظري و عملي، اتمام اسفار چهارگانه و رسيدن به اعلي درجه قرب الهي، واسطه بين خداي متعال و بندگان در همه شئون هستي است كه در سفر خود به سوي خلق وظيفه هدايت و مرجعيت علمي و رهبري سياسي و اجتماعي خلق را بر عهده دارد و انسان ها براي نيل به سعادت و كمالي كه براي آن خلق شده اند راهي جز تبعيت و اطاعت از او ندارند.