پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

پايان‌نامه حاضر به شيوه كتابخانه‌اي به روش توصيفي- تحليلي به نقد و بررسي فرقه اكنكار براساس اصول اعتقادي مذهب تشيّع مي‌پردازد. جان پل توئيچل، نويسنده معنوي آمريكايي و بنيانگذار فرقه اكنكار، با تأسيس مؤسسه‌اي به نام «مؤسسه غيرانتفاعي اكنكار» به تبليغ اين فرقه پرداخت. وي با تلفيق عقايد اديان و آيين‌هاي مذهبي جهان معجون و تركيبي از آن‌ها را به‌عنوان راه نجات ارائه مي‌كند كه همين مطلب دليلي بر اعتقاد به تكثرگرايي توئيچل است. اين فرقه بر سه مبنا شكل گرفته است: اول: چندجهاني و چندخدايي‌بودن؛ دوم: نفي شريعت؛ سوم: اعتقاد به نوع خاصي از پيامبري كه ماهانتا ناميده مي‌شود و بررسي اين نظريه نشان مي‌دهد كه ماهانتا در حدي فراتر از پيامبران الهي قرار دارد. توئيچل از طرفي انسان‌ها را نيز به مقام خدايي مي‌رساند، وي شريعت و مذهب را نفي مي‌كند و آن را ساخت بشر مي‌داند. پنج شاخصة مهم فرقه اكنكار عبارت است از: سفر روح و رؤيابيني؛ انحصارگرايي؛ تناسخ؛ نفي عقل و نفي منطق و فلسفه. در اين فرقه كه پيروانش مدعي حقيقي‌بودن آن هستند، هيچ مقرراتي براي پوشش و رژيم غذايي وجود ندارد. اگر اديان و آيين‌ها از اكنكار مشتق شده‌اند؛ چرا توئيچل به آن‌ها اشكال مي‌گيرد؟ اگر اكنكار منشأ و مبدأ تمامي اديان بود، نبايد در آن تناقضي وجود داشت؛ در‌ حالي كه تناقض‌هاي فراواني در اكنكار وجود دارد.