پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: با گسترش تكنولوژي و افزايش روزافزون تعداد رسانه ها و ابزارهاي ارتباط جمعي و ورود آن در تمامي ساحات و شوون زندگي بشري و عرصه رقابت شديد ميان آن ها براي جلب انظار و اذهان عمومي؛ يكي از مهمترين حقوق بنيادين بشر در دنياي معاصر كه به عنوان يكي از مولفه هاي زندگي اجتماعي او تلقي مي شود؛ حقوق مخاطب رسانه است. حقوق فردي و عمومي مخاطب رسانه مستلزم رعايت اصولي است كه در حوزه رسانه به معناي عام آن از جايگاه ويژه اي برخوردار بوده و از آن به عنوان اخلاق حرفه اي تعبير مي شود. از همين رو، پايان نامه حاضر با هدف شناسايي حقوق مخاطب رسانه در فقه اماميه تهيه و تنظيم شده است. روش گردآوري داده ها در اين پژوهش، اسنادي - كتابخانه اي است. نوع تحقيق حاضر توصيفي – تحليلي است. يافته ها نشان داد كه حق دسترسي مخاطب به اطلاعات، شفاف بودن اطلاعات، بهره مندي از اطلاعات صحيح و دقيق، رعايت اخلاق و شوونات اسلامي، حفظ عفت و اخلاق عمومي، احترام به عقايد و اديان مختلف و اقليت هاي ديني، حفظ حرمت اشخاص و منع توهين، حفظ حريم اشخاص، حفظ كرامت انساني، شكايت و پاسخگويي رسانه، بصيرت افزايي و روشنگري از جمله حقوق مسلم مخاطب شناخته مي شود كه مي توان هر يك از اين حقوق و بسياري از موارد ديگر را از ديدگاه اماميه با توجه به ادله لفظي و غيرلفظي اثبات نمود. در اين پژوهش، حقوق مخاطب رسانه به دو دسته كلي حقوق شخصي و انساني (مشتمل بر حقوق فكري و بينشي، حقوق اخلاقي و منشي و حقوق رفتاري و كنشي) و حقوق ديني و الهي (مشتمل بر حقوق انديشه اي و انگيزه اي، حقوق گفتاري و رفتاري) تقسيم شده است. كليد واژه ها: حقوق مخاطب رسانه، فقه اماميه، حقوق شخصي و انساني، حقوق ديني و الهي