پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

قرون 3-4و 11-12 به علت ظهور فقها و متكلمين بزرگ شيعي و نيز روي كار آمدن دولتهاي شيعي همچون آل بويه و صفويه ، يكي از ادوار درخشان تاريخ تشيع به شمار مي رود. در اين مقاله گسترش علم و دانش، تاسيس مراكز علمي همچون مساجد ، مدارس، كتابخانه ، تدوين كتاب، تدوين علوم اسلامي، تدوين حديث، وفور دانشمندان و رقابت آنها با يكديگر، تشكيل حكومت هاي اسلامي همچون آل بويه و صفويه، وجود علما، گسترش و نفوذ شيعه، گسترش روش ها و گرايش هاي تفسيري، جمع آوري احاديث، همراهي بزرگان و حاكمان، مهاجرت علما، تلاش و كوشش بي وفقه فقها و... به منزله مهم ترين زمينه هاي رشد و گسترش تفسير در اين قرون شناخته شده است. از مهمترين تفاسير اين قرون مي توان به تفسيرعياشي، تفسير فضل با شاذان، تفسير ابن مهزيار، تفسير جامع التفسير، تفسير ثقفي، تفسير حبري، تفسير قمي، تفسير جامع التاويل لمحكم التنزيل، تفسير نعماني، تفسير جامع التاويل، تفسير جامع البيان، تفسير آيات البينات، تفسير عروه الوثقي، تفسير سدره المنتهي، تفسير الصافي، تفسير نور الثقلين، تفسير البرهان و.... مي توان اشاره كرد. روش اين پژوهش گرد آوري داده ها به صورت مطالعات كتابخانه اي و بهره گيري از منابع مي باشد و شيوه ارائه مطالب به صورت توصيفي – تحليلي است. هدف اين تحقيق روشن كردن علل و عوامل شكوفايي تفاسير در قرون 3-4 و 11 -12 و سپس بيان مهم ترين تفاسير اين قرون است.