پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

نظام هستي بر اساس رحمت واسعه ي الهي آفريده شده است . براي دستيابي و همسويي در جهت رحمت الهي لازم است ، استعدادهاي دروني بالقوه اي كه در فطرت انسان تعبيه شده است به شكوفايي برسد .زيرا همه ي مخلوقات به سوي كمال نوعي خود وهدفي كه ايده آل آنهاست هدايت شده اند و به گونه اي آفريده شده و به جهازي مجهز گشته اند كه با آن غايت تناسب داشته باشند .انسان به عنوان سر سلسله ي مخلوقات ،هدفي جز هدايت به سوي پروردگار عالم ندارد ويكي از مهم ترين ابزارهاي مورد نياز براي وصول به اين هدف( فطرت) اوست .وهمين نگاه ،يكي از عوامل اصلي تمايز تربيت اسلامي و تربيت غير اسلامي است .آيات قرآن و دعاهاي معصومين عليهم السلام ، ما را به فرايندي زمينه ساز ، براي ايجاد تحول تدريجي و شكوفايي استعداد هاي فطري نهفته در انسان در جهت تحقق رشد و كمال شايسته ي او دلالت مي دهد . بنابراين در پژوهش حاضر تلاش و سعي بر آن است تا با باز شناسي مفهوم فطرت ،رحمت،صحيفه ي سجاديه عوامل شكوفايي فطرت وجلوه هاي رحمت الهي با استناد به قرآن كريم و صحيفه سجاديه تبيين گردد.در اين پژوهش با استفاده از روش توصيفي - تحليلي،به جايگاه فطرت ، جايگاه رحمت الهي و شاخصه هاي رحمت الهي پرداخته شد .دستاورد هاي اين بررسي در حوزه ي فطرت ،شناخت عوامل شكوفايي فطرت از جمله تفكر ،تذكروياد آوري ،وتدبر وتعقل و موانعي كه سد راه شكوفايي است مي‌باشد در حوزه ي رحمت الهي نيز جلوه هايي از آن در دنيا و آخرت در قيامت وجهنم و بهشت مي‌باشد.اين تحقيق به صورت كتابخانه اي در آيات قرآن و صحيفه سجاديه ۲۷۰ دعا و روايات مكتب تفسيري ،حديثي و شرح هاي علماي شيعه انجام شده است