بررسی فقهی جنگ روانی(ماهیت،مصادیق و احکام ان)
جنگ رواني با توجه به پيشرفت چشمگير كه در حوزه هاي مختلف زندگي به خصوص در عرصه فناوري اطلاعات و روابط اجتماعي به وجود آمده در عصر حاضر، به مهمترين ابزاري در جهت تامين مصالح نظام هاي استكباري تبديل شده است. جنگ رواني از نگاه پيشينه قدمت به تاريخ جنگ هاي بشر دارد. عصر حاضر از جهت ابعاد، قلمرو، حضور، نفوذ و پيچيدگي، تفاوت بسياري با گذشته پيداكرده و با توجه به شرايط پيچيده عصر ارتباطات بشري، جنگ رواني از اهميت بالايي برخوردار گرديده است. جنگ رواني در قالب هاي مختلف صورت ميگيرد و با توجه به اهميت اين موضوع در شرايط فعلي، دشمنان اسلام از اين شيوه براي درهم شكستن پايداري و استحكام جامعهي اسلامي از آن استفاده ميكنند. نوشته حاضر با توجه به اين دغدغه در پي آن است تا با استفاده از برخي متون فقهي و روايي به بررسي تبيين جنگ رواني و تفاوت آن با واژگاني كه از لحاظ مفهومي نزديك به جنگ رواني است به بيان مصاديق آن از جمله شايعه، ترور، جاسوسي و بررسي احكام آن از منظر فقه اماميه بپردازد. يافته هاي اين تحقيق نشان ميدهد كه جنگ رواني به عنوان تلاش نظام دار براي تقويت روحيه نيروهاي اسلام و از سوي تضعيف و تخريب روحيه دشمن اسلام به خصوص در عرصهي جنگ مورد توجه فقها و راويان اهل شيعه قرارگرفته و ريشه در باورهاي ديني دارد.
- : سطح3
- : فقه و اصول
- : تهران
- : ری
- : تهران - ری - مؤسسه آموزش عالی حوزوی حضرت عبدالعظیم «علیه السلام»