پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ازدواج از رسوم رايج در تمام جوامع است و به دلايل مختلفي صورت ميگيرد از جمله نياز به دوست داشته شدن، نياز به استقلال، بقاي نسل و . . . اين رابطه غالباً ميان زن و مرد برقرار ميشود و به جهت گسترش نسل از مهمترين نوع روابط است.افراد با ازدواج كردن يك زندگي مستقل ازوالدين خودتشكيل ميدهند واين استقلال، مسئوليتهاي آنان را بيشتر ميكند ازدواج در سنين پايين كمتر از ۱۸ سال نوعي ازدواج رسمي يا غيررسمي است كه در آن فرد پيش از رسيدن به ۱۷ سالگي وارد پيمان زناشويي ميشود. پذيرش و انجام چنين مسئوليتي نيازمند بلوغ جسمي،جنسي و عقلي طرفين است و اين موارد در شرايط مساعد در افراد بزرگسال ديده ميشود اما گاه مي بينيم در برخي جوامع بار مسئوليت ازدواج به دوش كودكان مي افتد كه باعث بروز پديده اي به نام كودك همسري مي گردد. طبيعتاً اين مسئوليت كه درتوان كودك نيست آسيبهايي را در حيطه فردي و اجتماعي به بار مي آورد.مشاهده ي پديده ي كودك همسري در محيط زندگي، انگيزه اي شدتا دلايل امر را بيابند وآسيبهاي حاصل از آن را بررسي كنند. روش پژوهش حاضر، به شيوه ي كتابخانه اي – توصيفي و تحليلي است. هدف از انجام تحقيق، آگاهي بخشيدن به خانواده ها براي پيشگيري از وقوع كودك همسري است. مهمترين نتايجي كه از اين تحقيق گرفته مي شود اين است: ازدواج افراد زير ۱۸سال يكي از دغدغه هاي جامعه امروزي است. از يك سو سابقه تاريخي و شرعي وازسوي ديگر ابعادروانشناختي،اجتماعي، تربيتي و پزشكي اين مسئله مدنظر است. راي مشهور علماي شيعه درباره ي ازدواج افراد زير ۱۸ سال اين است كه: بلوغ از شرايط صحت عقد نكاح نيست. همچنين ولي قهري كودك حق تزويج او را قبل از سن بلوغ دارد. ‎