پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

ازدواج و تشكيل خانواده از مسائل بسيار مهم حياتي انساني است و با توليد نسل و تربيت انسان مرتبط مي شود، شريعت مقدس براي اين مسأله حياتي انساني، حدودي بيان نموده است كه خروج از آن حدود، تضييع نسل و مضر عبوديت انسان محسوب مي شود. اين حدود در منابع ديني با عناويني از جمله اسباب تحريم نام برده شده است. تحريم چيزي است كه نهي مولوي به آن تعلق گرفته است. مسأله محرميت و حرمت نكاح يكي از مسايلي است كه فقهاي مذاهب خمسه از آن بحث نموده اند؛ فقهاي مذاهب خمسه براي اثبات اين حكم به ادله اي مانند قرآن ،روايات ، اجماع وسيره مسلمين استدلال نموده اند. اسباب تحريم بر دو قسم مؤبد و موقت است. مواردي كه براي هميشه و مادام العمر از ازدواج طرفين ممانعت به عمل مي آورد، تحريم مؤبد ناميده مي شود. خويشاوندي سببي (مصاهرت) از ابتدا، مانع ازدواج افراد مي شود و عواملي؛ از جمله لعان، از ادامه زندگي زن و مرد براي هميشه جلوگيري به عمل مي آورد. مسأله محرميت و حرمت نكاح يكي از مسايلي است كه فقهاي مذاهب خمسه از آن بحث نموده اند؛ فقهاي مذاهب خمسه براي اثبات اين حكم به ادله اي مانند قرآن ،روايات ، اجماع وسيره مسلمين استدلال نموده اند. اسباب تحريم بر دو قسم مؤبد و موقت است. مواردي كه براي هميشه و مادام العمر از ازدواج طرفين ممانعت به عمل مي آورد، تحريم مؤبد ناميده مي شود. خويشاوندي سببي (مصاهرت) از ابتدا، مانع ازدواج افراد مي شود و عواملي؛ از جمله لعان، از ادامه زندگي زن و مرد براي هميشه جلوگيري به عمل مي آورد. نسبت به حكم حرمت نكاح بامادرزن همه فقهاي اسلامي اتفاق نظر دارند. مهمترين بحثي كه در اين جا فقهاي فريقين به آن پرداخته اند اين است كه آيا دخول به زوجه در حرمت نكاح با مادرزن شرط شده چنان كه برخي فقها اين را گفته اند يا شرط نشده است، اكثر علماي اماميه و جمهوري از علماي اهل سنت قايل شده است به اين كه دخول به زوجه شرط نيست، بلكه به محض عقد بازني ازدواج با مادر آن زن حرام مي باشد و اين حرمت ابدي است حتي بعد از طلاق وفوت زوجه. فقهاي اسلامي براي اثبات اين حكم به ادله مي مانند قرآن كريم، روايات و اجماع استناد نموده اند...