پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از مهم ترين دغدغه هاي بشر هميشه پيرامون آينده بشر و سرنوشت اوست. و اين دغدغه ناشي از حب ذات و طبيعت جست و جوگر او است. انسان هميشه به پايان تاريخ بشر علاقه نشان مي داده است و در همه اديان اين امر قابل پذيرش است و هركدام به نوعي سرنوشت بشر را مورد بررسي قرر مي دهند.زيرا مساله حكومت منجي و آمدن او، ويژه گروه و دين خاصي نمي باشد بلكه اين انديشه فلسفه اي جهاني دارد و همه انسان ها، از وجود او بهره مند مي شوند؛ زيرا رسيدن به كمال و اجراي عدالت حق همه انسان ها است. اسلام ديني است كه در آن خداوند آينده اي روشن براي بشر در نظر گرفته است. مي توان آينده بشر و پايان تاريخ را با توجه به وجود موعود و آخرالزمان به دو دسته در آستانه ظهور و علائم ويژگي هاي آن و بعد از ظهور و تشكيل حكومت واحد الهي تقسيم كرد. آن چه در آستانه ظهور رخ مي دهد شامل نشانه هاي ظهور است كه در روايات براي آن نشانه هاي حتمي و غير حتمي نام برده اند كه در اين پژوهش به نشانه هاي حتمي اشاره شده است. رجعت حادثه ديگري است كه در زمان ظهور رخ مي دهد و دو دسته مومنان محض و كافران محض رجعت كرده و دوباره به دنيا بازمي گردند. پس از شكل گيري حكومت منجي، جهان پر از عدل مي شود و طبق آيات الهي زمين به صالحان به ارث مي رسد و اين ها وارثان زمين مي شوند. در اين زمان آينده جهان با شكل گيري حكومت واحد جهاني شكل تازه اي به خود مي گيرد و توحيد و يكتاپرستي سراسر عالم را فرا مي گيرد. لذا مي توان براي پايان بشر آينده‌اي روشن و به همراه امنيت، رشد عقلاني و دانش و ... پيش بيني كرد.