پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در شريعت اسلام، مهم‌ترين ركن اجتماعي را خانواده تشكيل مي‌دهد؛ خانواده‌اي كه در اثر ازدواج شرعي دو جنس مخالف به وجود آمده است. يكي از آثار نيكوي ازدواج فرزندآوري است كه متأسفانه بخاطر تغيير سبك زندگي و نگرش زوج‌هاي جوان دچار چالش و بحران شده است؛ زيرا زوج‌ها تمايل چنداني به فرزندآوري ندارند و شرايط اقتصادي و معيشتي را بهانه‌اي براي اين بي رغبتي خود قرار مي‌دهند، در واقع يكي از دلايل اين نگرش، بخاطر اعتقاد سستي است كه به خداي متعال دارند چرا كه اگر تنها خداوند را روزي دهنده مي‌دانستند هيچ گونه ترس و نگراني نسبت به آينده و روزي خود و فرزندانشان نداشتند. و از طرف ديگر كنترل غير اصولي رشد جمعيت در دهه‌هاي اخير، آينده‌ي كشور ما را با بحران كاهش و اضمحلال نسل مواجه خواهد كرد و هشدارهاي مقام معظم رهبري مدظله العالي در مناسبت‌هاي مختلف شاهدي بر اين مسئله است. پرسش مطرح اين پژوهش آن است كه در شرايط خطير، زوجين و حكومت اسلامي با چه راهكارهايي مي‌توانند جامعه اسلامي را  از مسئله تحديد نسل نجات دهند؟ يافته‌هاي پژوهش بر آن است كه از نظر فقهاي اماميه حكومت اسلامي كه در رأس آن ولايت فقيه قرار دارد مي‌تواند بر حسب مصالح و اضطرار، احكام جديدي در رابطه با تكثير نسل صادر كند و تبعيت از چنين حكمي بر همه‌ي ملت واجب است؛ اما در تحقق اين هدف، بر حكومت اسلامي واجب است تا اقدامات فرهنگي و اقتصادي مناسبي در جهت تغيير نگرش زوجين و توسعه رفاه خانواده انجام دهد تا زوجين را تشويق و ترغيب به فرزندآوري كند. گردآوري اطلاعات در اين پژوهش، به روش كتابخانه‌اي و داده پردازي تحليلي-توصيفي است كه پژوشگر سعي دارد با رجوع به متون ديني و فقهي وظايف زوجين و حكومت را در فرزندآوري به دست آورد.