پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

سعادت غايت مطلق و مطلوب نهايي انسان است. همان چيزي است كه انسانها دانسته يا ندانسته در پي آن هستند و با هدف خلقت و كمال نهائي انسان هماهنگي دارد. براي نيل به اين هدف، شايد بتوان گفت مهمترين بستر خانواده است. خانواده كوچك ترين و اصلي ترين نهاد جامعه بزرگ انساني است كه به عنوان هستۀ نخستين ساير نهادهاي اجتماعي به شمار مي آيد. ميزان موفقيت و سهمي كه افراد براي ايفاي نقش در واحدهاي بزرگ اجتماعي ايفا مي كنند بستگي تام به نحوه رشد و تربيت و شكوفايي استعدادهاي آن ها در كانون مقدس خانواده دارد. قرآن كريم به عنوان آخرين ذخيره الهي و برترين نسخۀ زندگي بشر و تورات و انجيل به عنوان كتابهاي مقدس يهود و مسيحيت آموزه هاي بسياري را در مورد سعادت و شقاوت انسان و سبك زندگي سالم براي رسيدن به آنها بيان كرده اند. هدف اين تحقيق با استفاده از روش توصيفي، تحليلي و مقايسه تطبيقي بررسي آموزه هاي قرآن، تورات و انجيل و نقش آنها در ارائه سبك زندگي مناسب خانوادگي و تأثير آنها بر سعادت است. اهتمام كتاب هاي آسماني به جايگاه و وظايف زن و مرد در نظام خانواده، بيان دستورهاي مهم تربيتي به والدين در مورد فرزندان و توجه دادن فرزندان به جايگاه رفيع والدين و بيان وظايف آنان نسبت به پدر و مادر از جمله مسائلي هستند كه كتاب هاي آسماني براي سعادتمندي خانواده بيان كرده اند.