پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده شهادت درك حضوري است كه گاه با حس و زماني با شهود قلبي و غيبي ميسر است. آيه 18 آل عمران يك آيه برجسته قرآني است كه به آيه شهادت معروف است و اين آيه در قرآن بي نظير است. اين آيه به قدري اهميت دارد كه در تعقيبات نماز سفارش شده است. با توجه به اهميت اين آيه شريفه در زمينه شهادت به وحدانيت خداوند لازم است كه در اين پژوهش به بررسي و ديدگاه مفسران شيعه و سني پرداخته شود. سؤال اصلي اين پايان نامه اين است كه نقاط اشتراك و افتراق ديدگاه مفسران فريقين درباره ي آيه ي ۱۸ آل عمران چيست؟ روش تحقيق توصيفي– تحليلي و روش گرد آوري اطلاعات آن به صورت كتابخانه اي مي باشد. مفسران در تفسير شهادت خداوند در اين آيه، شهادت را به قولي و فعلي و ذاتي تفسير كرده‌اندو برخي از مفسران قائل به جمع سه نوع شهادت‌ هستند. برحسب شهادت ذاتي، خداوند در مرتبه ذات خود به گونه ايي است كه عين يگانگي و يكتايي است و از ديدگاه فلسفي‌صرف الوجود است و برحسب شهادت فعلي، فعل الهي همان مخلوقات اند كه از يك سو با نظمي واحد و از سوي ديگر با فقر ذاتي خود به يگانگي خداوند دلالت مي نمايند. مفسران اهل سنت و شيعه در وجه تكرار «لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» اظهارهاي مختلفي كرده اند؛ بسياري از مفسران اهل سنت و برخي از مفسران شيعه وجه تكرار لا إِلهَ إِلَّا هُوَ را در تأكيد آن بر شهادت يگانگي خداوند دانسته اند؛ و برخي ديگر از مفسران فريقين در وجه تكرار به روايت معروف امام صادق (ع) استناد جسته اند. علاوه بر اينها مفسران شيعه در وجه تكرار «لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» قائل به «تمايز علم الهي با ملائكه و اولي العلم»، «رفع توهّم تعدّد خدايان»، «هم صدايي يا شاهدان» شده اند.