پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

در دورۀ معاصر با شكل‌گيري نهادهاي بين‌المللي و تعريف سن كودك تا هجده‌سال و همچنين با توجه به طرح افزايش سن ازدواج در راستاي سياست‌هاي ‌برابري جنسيتي از سند 2030 ‌نظريه‌هاي ‌متفاوتي مطرح است. ضرورت ايجاب مي‌‌كند آيات بلوغ نكاح و ديدگاه مفسران شيعه و سني در رابطه با سن ازدواج مورد بررسي دقيق قرار بگيرد. در اين راستا پايان‌نامۀ حاضر به بيان ديدگاه مفسران فريقين دربارۀ بلوغ نكاح و علائم و احكام آن، موارد اشتراك و افتراق آنها و تعارض ديدگاه‌ها با اهداف سند 2030 پرداخته است. همچنين تمركز بر چهار تفسير منتخب از هر دو گروه بوده و در صورت نياز از ساير تفاسير نيز بهره گرفته شده است. نتايج: تفاسير فريقين در تفسير بلوغ نكاح اختلاف نظر دارند. از ديدگاه آنان ‌بلوغ رشد و اشد (طبق نظر اكثريت) با بلوغ نكاح همزمان نيست بلكه بعد از آن است. اين تفاسير در احتلام و حيض و سن، به عنوان علامت بلوغ، اتفاق نظر دارند اما در انبات و مقدار سن بلوغ اختلاف دارند؛ البته سن در صورتي است كه نشانه‌هاي طبيعي بلوغ قبل از آن ظاهر نشده باشد. همچنين اين تفاسير در اكثر احكام مستنبط از آيات بلوغ نكاح، ازجمله استحباب ازدواج، وجوب حجاب، وجوب استيذان در تردد نسبت به دختر بالغ، وجوب غض نظر، وجوب ستر عورت، حرمت زنا و تبرج اتفاق نظر دارند اما در رابطه با متعلق فروبستن چشم، استيذان نسبت به اطفال در اوقات سه‌گانه، محدودۀ عورت نظرات متفاوتي بيان شده است. اين ديدگاه‌ها با علائم بلوغ نكاح (سن بلوغ هجده‌سال و عقل) و احكام بلوغ نكاح (‌تساوي جنسيتي‌‌، آزادي روابط جنسي‌‌، معافيت از تكاليف حجاب و عفت تا پيش از هجده‌سالگي، ممنوعيت ازدواج زير هجده‌سال) در سند 2030 تعارض دارند. ‌