پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مستشرقان غربي و قرآن‌پژوهان مسيحي، چون به مشاهدة تناقض‌هاي فراوان در عهدين وكتاب‌هاي مقدّس خود عادت كرده‌اند، بر اساس همان عادت، انتظار وجود تناقض‌هاي فراوان در كتاب آسماني مسلمانان داشتند لذا به جستجو براي يافتن موارد آن در قرآن كريم پرداختند همانطور كه روشن است، يكي از وجوه اعجاز قرآن كه از صدر اسلام تاكنون مورد توجّه دانشمندان بوده است، اعجاز آن در پيراستگي از اختلاف است از اين رو، در نظر نگرفتن مباني و قواعد صحيح در تفسير آيات قرآن و در نظر نگرفتن شرايط تناقض، از جملة عوامل اصلي ايدة آنان است. لذا با توجه به كلام مفسران كه در صدر آنان علامه قرار دارد، چون آنان تصوّر درستي از تعريف تناقض ندارند، هر آيه‌اي را كه با آية ديگر به نوعي متفاوت باشد، مصداق تناقض دانسته‌اند، درحالي كه زماني مي‌توان ادّعا كرد ميان دو آيه تناقض وجود دارد كه اختلاف آن دو به گونه‌اي باشد كه همواره از صدق هر يك، كذب ديگري و از كذب هر يك، صدق ديگري لازم آيد. در اين پايان نامه با توجه به تفاسير مسلمان شيعه و سني بيان شده كه هيچ يك از شبهات آنها مبتني بر دليل علمي و منطقي نيست و تنها بر اساس پيش‌فرض هاي نادرست است.