پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

جايگاه ويژه حضرت ابراهيم "عليه السلام" در قرآن بر هيچ كس پوشيده و پنهان نيست. قرآن ايشان را يكي از بزرگترين الگوهاي بشريت در طول تاريخ به ويژه در حوزه اديان توحيدي معرفي مي‌نمايد. كه مي‌توان به اسوه و نماد بودن ايشان از زواياي مختلف اشاره نمود. ايشان نه تنها در حوزه فضايل فردي سرمشقي نيكو بودند؛بلكه خلق ايشان در ارتباط با اجتماع در حوزه‌هاي گوناگون مي‌تواند سرمشق و مقتداي عصر حاضر قرار گيرد. مسأله اصلي اين تحقيق به بررسي اخلاق اجتماعي حضرت ابراهيم "عليه السلام" در سه حوزه فرهنگ، اقتصاد و سياست اختصاص دارد. به همين دليل سعي شده با مراجعه به گزارشات و مستندات با تاكيد بر قرآن كريم، ويژگي-هاي اخلاقي حضرت ابراهيم "عليه السلام" در ارتباط با قوم و گروه منكران و مشركان در ابعاد مختلفي مورد بررسي قرار گيرد. همچنين شيوه‌هاي عمل حضرت براي دعوت مردم به توحيد و مبارزه با شرك مورد بررسي واقع شده است.روش اين تحقيق نقلي وحياني است و روش پردازش اطلاعات توصيفي و تحليلي و روش گردآوري اطلاعات آن كتابخانه‌اي است كه از كتاب‌ها، مقاله‌ها ، پايان‌نامه‌ها ، سايت‌هاي اينترنتي و نرم افزارهاي علمي بهره برده شده است. مهم‌ترين ويژگي قوم و اطرافيان حضرت شرك بوده كه به صورت‌هاي مختلف بت‌پرستي، و پرستش اجرام آسماني و پرستش شخصيت‌هاي ديگر ظهور داشته است. و بزرگترين ويژگي حضرت ابراهيم "عليه السلام"قهرمان توحيد بودن ايشان است. به گونه‌اي كه ايشان توحيد را بنيان‌گذاري كردند. و تمام عمر خود را صرف مبارزه با شرك و بت پرستي نمودند. ايشان خانه كعبه را به عنوان مركزي براي گردهمايي مردم و وحدت مسلمانان بنا كرد و به اقامه نماز اهتمام مي‌ورزيد و براي امنيت جامعه و اقتصاد سالم در درگاه الهي دعا و تلاش مي‌كرد. در واقع حضرت هم به امور معنوي و هم امور مادي مردم توجه داشت و همچنين تلاش براي آگاه سازي مردم، برائت و كناره گيري، مبارزه عملي، از اخلاق اجتماعي حضرت در حوزه سياست است. هر چند حضرت ابراهيم"عليه السلام" در ابتداي كارخود در بابل به ظاهر توفيق چنداني در دعوت به حق نداشت. اما با مهاجرت به سرزمين‌هاي ديگر و فراهم ساختن زمينه جديد توانست جامعه دينداران توحيدي را پايه گذاري كرد.