پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

شناخت و چيستي موجودات ماوراء الطبيعه در طول تاريخ يكي از دغدغه هاي هميشگي بشر بوده است. روح القدس يكي از اين موجوداتي است كه در متون اديان توحيدي بر وجود آن تأكيد شده است. اين موجود بر خلاف حقيقت مشتركي كه در متون مقدس به بشر معرفي شده، داراي وجوه اختلافي در اديان آسماني است؛ از يك طرف كم توجهي برخي از مفسران اهل سنت در تبيين حقيقت اين ملك مقرب الهي، از طرف ديگر غلو مسيحيان در مورد الوهيت روح القدس و برخي از كاركردها كه با آموزه هاي قرآن و تورات همسو و منطبق نيست، موجب شده تا در تبيين حقيقت اين موجود افراط و تفريط رخ دهد. لذا پژوهش حاضر در صدد شناخت روح القدس در سه آيين ابراهيمي(قرآن، تورات و انجيل) برآمده است تا از اين رهگذر، وجوه اشتراك و افتراق اين آيين ها در مسئله روح القدس معرفي نمايد. روح القدس در قرآن به عنوان فرشته وحي كه داراي قدرت و نيروي الهي، و در تورات به عنوان قدرت و نيروي خاص و در انجيل به عنوان شخص معرفي شده است. نزول حي، ابلاغ رسالت، ارتباط با پيامبران و تاييد كردن آنها حتي توسط اعجاز، مي تواند از جمله بديهات هر آيين به شمار آيد؛ اما الوهيت روح القدس به عنوان شخص سوم در تثليث، نجات، حيات جديد(تولد دوباره)، تعميد دادن فقط در سنت مسيحيت وجود دارد و مغاير با آموزه هاي قرآن و است. اين نوشتار با رويكرد تطبيقي و مقايسه‌اي به واكاوي، توصيف و معرفي روح القدس در قرآن و عهدين پرداخته است.