پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

سعادت يا شقاوت انسان، در دنيا و آخرت، بستگي به اعمالي دارد كه او در زندگي انجام ميدهد. در محاسبه اعمال، ملاك ارزيابي الهي، نيت است. حسن نيت به عمل انسان ارزش ميدهد و باعث قبولي آن ميشود. در قرآن كريم و روايات، حسنات و اعمال صالح، بهعنوان مكارم اخلاق بيانشده و خصوصيات و ويژگي¬هايي براي آنها مطرح كرده است. احسن نيات اين است كه انسان هر عملي كه انجام ميدهد خالصانه و فقط براي خدا باشد و براي پاداش و ثواب و يا به خاطر ترس از او نباشد. بنابراين ضرورت اين بحث زماني روشن ميشود كه دانسته شود اعمال انسان كه بهنوعي زمينۀ سعادت يا شقاوت حيات دنيوي و اخروي او را فراهم ميآورد بايد با چه نيتي انجام شود. از همين رو اين تحقيق درصدد پاسخگويي به اين مسئله پژوهشي است كه كاركرد حُسن نيت در كسب مكارم اخلاق چگونه است. لذا تلاش ميكند به شيوه تحليلي ـ توصيفي و با استناد به منابع كتابخانهاي ازجمله تفاسير و كتب روايي مستند، مطالبي را جمعآوري كند و نقش و جايگاه نيت حسن كه موجب كسب مكارم اخلاق، پذيرش عمل و درنتيجه سعادت دنيا و آخرت انسان ميگردد را بيان كند. اين تحقيق با تبيين معناي حسن نيت و مكارم اخلاق، دريافت كه انسان براي پاكسازي خود و پيمودن مدارج تكامل، بايد نيت خود را خالص كند. ازجمله دعاهايي كه با تعاليم و عمل به دستورات آن، دستيابي انسان به اين مقام را تسهيل ميكند دعاي مكارم اخلاق است. حسن نيت داشتن به خداوند، بهترين حسن نيت است كه موجب اميدواري به وعدههاي الهي و حسن خلق ميشود كه اين خود يكي از كرامت¬هاي اخلاقي است.