پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

حوادث زندگي هر انسان از كيفيت، كميت وشرايط زماني و مكاني خاصي برخوردار است كه متأثر از عوامل متعددي از جمله اختيارفرد است؛ از اين حوادث به تقدير ومقدرات تعبير مي شود.انسان معتقد مقدرات زندگي خود را به خداوند نسبت مي دهد. انسانها در مواجه با مقدرات الهي واكنش هاي مختلفي دارند، برخي حكمت ومصلحت الهي را درتقديرات باور دارند و با نگاه حق بينانه وتوجه به احسن بودن نظام هستي آن رابر ميگزينند وبه آن دل خوش مي كنند؛ اين در علم اخلاق به «مقام رضا »تعبير مي گردد. متون اسلامي حقيقت دنياوآخرت وظرفيت تكاملي روح انسان را تبيين مينمايد و برنامههايي عملي درنظر ميگيرد تا روح انسان را به استقبال سختي ها بفرستد، عوامل آخرتانديشي و دل بريدن از دنيا را فراهم كند و از اين طريق انسان را به مقام رضاي از مقدرات نائل نمايد . ناآگاهي ازحكمت، عدالت و مالكيت خداوند را از موانع رضامندي انسان معرفي و از جهاد و انفاق براي مقابله با دنياخواهي انسانها كمك مي گيرد و احكام واجب و حرام را وضع و پذيرش محدوديت حاصل از اين احكام را در تربيت بندگان راضي مؤثر ميداند. پژوهش پيشرو با رويكرد تخصصي و به شيوه بنيادي با هدف تبيين آموزه هاي ديني مؤثر در احساس رضايت از مقدرات تأليف گرديده است . آموزههاي قرآني و روايي در دو ساحت دانشي و عملي عوامل رضامندي از مقدرات را ايجاب و موانع آن را سلب ميكند.