پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

تنبلي به عنوان يك عادت مذموم، از آفتهايي است كه دين اسلام به مسلمانان هشدار داده تا به آن مبتلا نشوند. با توجه به اينكه خانواده كوچكترين واحد اجتماعي و در عين حال بزرگترين و اثر گذارترين واحد تربيتي در جوامع به شمار ميآيد؛ اسلام به عنوان مكتبي انسان ساز بيشترين توجه را به جايگاه خانواده دارد. از طرفي كار و تلاش در خانواده يك ضرورت است و در پرتو كار و تلاش بسياري از نيازهاي افراد خانواده در عرصههاي مختلف مرتفع خواهد شد. ذكر اين نكته نيز حائز اهميت است كه پيامدهاي منفي تنبلي تنها متوجه شخص تنبل نيست؛ بنابراين بديهي است تنبلي آسيبهايي را به نظام خانواده وارد ميسازد كه از جنبههاي مادي و معنوي قابل توجه است و به دنيا و آخرت انسان زيان ميرساند. از اين رو مسأله اصلي اين پژوهش عبارتاند از اين كه، آسيبهاي تنبلي در خانواده چيست و راههاي برون رفت از آن كدام است در اين بررسي با امعان نظر به مفهوم تنبلي و توجه به ديدگاه قرآن كريم و روايات معصومين(عليهم السلام) به روش تحليلي- توصيفي و با مراجعه به تفاسير مختلف به دنبال ريشههاي پيدايش تنبلي در خانواده و راه-هاي برون رفت از تنبلي در خانواده خواهيم بود. از جمله ريشههاي اعتقادي-معرفتي پيدايش تنبلي در خانواده، فراموشي خدا، نشناختن خود، كمال گرايي و... است. همچنين ريشههاي اخلاقي-رفتاري پيدايش تنبلي در خانواده شامل نفاق، حب دنيا، بينظمي، لذتجويي و... ميباشد. در ادامه وظايف اختصاصي مرد و زن و وظايف مشترك بيان و در پايان براي برون رفت از اين معضل چندين راه كار از جمله راههاي اعتقادي-معرفتي مانند تقويت باورهاي ديني، توجه به فرجام تنبلي و راههاي اخلاقي-رفتاري همچون افزايش اعتماد به نفس، دوستي با افراد منضبط و واگذاري مسئوليت به افراد خانواده بيان شد.