پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

«تربيت» از نيازهاي اوليه و اساسي زندگي است. انسان به دليل قوه ي تعقل و تفكر براي تمييز فضائل و رذائل، نيازمند تربيتي است كه او را به سعادت و قرب الهي برساند. تربيتي كه چگونگي به كارگيري و پرورش استعدادها و قواي دروني انسان براي توسعه و تثبيت صفات حسنه و دوري از زشتي ها است، «تربيت اخلاقي» مي باشد. از منظر قرآن كريم تربيت اخلاقي مهمترين نوع تربيت است. اين پژوهش در صدد آگاهي و پاسخ به اين سوال است كه مباني، اهداف و روش هاي تربيت اخلاقي از منظر قرآن كريم و با تأكيد بر ديدگاه شهيد مطهري و علامه جعفري چيست نتيجة پژوهش بيانگر آن است كه از ديدگاه استاد مطهري حس كرامت، حس حقيقت جويي، وجدان جمعي، تفكر و تعقل و ... مهمترين مباني تربيت اخلاقي قرآني هستند كه حول محور توحيد بيان مي شوند. از ديدگاه علامه جعفري هستي شناسي، معرفت شناسي، تقوا، وجدان و ... مباني تربيت اخلاقي قرآني هستند كه حول شناخت حيات معقول بيان مي شوند. هدف غايي بنابر ديدگاه هر دو انديشمند قرب الهي بيان مي شود و اهداف واسطه اي نيز براي رسيدن به كمال مطلوب است. روشهاي مختلف تربيت اخلاقي از منظر قرآن كه از آثار استاد مطهري و علامه جعفري و بسيار شبيه هم مي توان استفاده كرد؛ تشويق و تنبيه، تقويت اراده، موعظه، مراقبه و محاسبه، الگوگيري و ... مي توان نام برد. به نظر مي رسد رويكرد استاد مطهري كلامي و فلسفي با استنادات قرآني و روايي است و با تاكيد بر مسئوليت اجتماعي مي باشد و رويكرد علامه جعفري عقلي و عارفانه با استنادات قرآني و روايي با هدف تاييد مباحث عقلي باشد. استاد مطهري انسان كاملي را معرفي مي كنند و علامه جعفري بر انتقال از حيات طبيعي بر حيات معقول تاكيد دارند. اين پژوهش به روش توصيفي و تحليلي از نوع كتابخانه اي در صدد بررسي مباني، اهداف و روش هاي تربيت اخلاقي از منظر قرآن كريم با تأكيد بر ديدگاه شهيد مطهري و علامه جعفري و تطبيق نظرات ايشان مي باشد.