پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

چكيده: موضوع اين پاياننامه بررسي تطبيقي عوامل رستگاري در آموزههاي شيعه و كاتوليك است، اهميت موضوع ازآنجا ناشي ميشود كه همه اديان از نجات پيروان خويش دم ميزنند و رهروان كيش خود را به رستگاري ابدي بشارت ميدهند و سر رويكرد به دين همين نياز فطري آنها به نجات طلبي و رستگاري است. از مسائل مهم الهياتي در دو سنت اسلام و مسيحيت نجات شناسي است كه سزاوار است بهصورت تطبيقي و مقايسهاي درباره عوامل آن در دو سنت بحث و بررسي شود بااينكه دين مسيحيت با اسلام مشتركاتي دارند اما درعينحال تفاوتهاي اساسي به خاطر برخي تحريفات وجود دارد،روش تحقيق كه در اين پژوهش مورد استفاده قرار گرفته است تحليلي توصيفي و مقايسه اي مي باشد و نتايج حاصل از پاياننامه عوامل رستگاري از ديدگاه مذهب شيعه ايمان، عمل صالح و ولايت ائمه اطهار و از ديدگاه مذهب كاتوليك ايمان، عمل و آيينهاي كليسايي و فيض (لطف) ميباشند. عواملي مانند ايمان، عمل صالح و توبه در هردو مذهب وجود دارند اما تفاوت اصلي هر دو مذهب در مورد سرشت انساني است كه در مذهب كاتوليك انسان را از بدو تولد داراي سرشت گناهآلود و ذاتي ميدانند و درحاليكه شيعه آن را پاك ميداند و اين دليل اصلي تفاوت در برخي عوامل رستگاري در دو مذهب شده است كه در مذهب كاتوليك براي زدودن گناه از سرشت انسان خداوند با حضور خود در كالبد عيساي ناصري و با فديه يا قرباني شدنش تاوان گناه انسان را ميپردازد و او را از اسارت گناه نجات ميدهد درحاليكه مذهب شيعه انسان داراي سرشت پاك بوده و انسان با اختيار خويش و نقش فعال خود و پيروي و محبت به امامان كه انسانهاي كاملياند پذيراي نجات و رستگاري الهي ميباشد لذا ائمه اطهار و حضرت مسيح نقش محوري در رستگاري بشر دارند. واژگان كليدي: شيعه، كاتوليك، نجات، رستگاري، ايمان و عمل، عوامل رستگاري.