پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مقدس ترين و سالم ترين وسيله ارتباطي بين زن و مرد ازدواج است. در اسلام ازدواج به دو صورت ازدواج دائم و موقت مي تواند شكل بگيرد. اين تقسيم به جهت تخيير در نوع ازدواج نيست؛ بلكه از جهت قرار گرفتن در موضع اضطرار و عدم تمكن و فراهم نبودن شرايط براي ازدواج دائم است و از آنجا كه بهترين روش براي شناخت احكام و آثار و تفاوت اين دو نوع ازدواج، مقايسه است. لذا اين پايان نامه بر آن است كه احكام و آثار ازدواج دائم و موقت در فقه اهل بيت(عليه السلام) بررسي و مقايسه نمايند. بررسي هاي انجام شده نشان مي دهد كه اين دو نوع ازدواج از بسياري جهات از جمله: قبول و ايجاب، حقوق فرندان، داشتن عده و . . . مشابه هم بوده و در برخي موارد تفاوت هايي نيز بين اين دو وجود دارد كه مهمترين آن لزوم مهريه و داشتن مدت در ازدواج موقت است كه اين دو نوع ازدواج را از هم تفكيك كرده است. به عبارتي، ازدواج موقت همانند ازدواج دائم داراي ضوابط و شرايط مشخصي است با اين تفاوت كه حدود و قيود در ازدواج دائم بيشتر بوده و در ازدواج موقت دو طرف از آزادي عمل بيشتري برخوردارند. از سويي نيز طرح ازدواج موقت در جامعه كنوني نيازمند برنامه ريزي دقيق، كارشناسي موشكافانه از تمامي جهات و فرهنگ سازي در اين زمينه است تا آنان كه حائز شرايط ازدواج موقت هستند بتوانند از آن بهره مند شوند. در غير اين صورت بحث از ازدواج موقت در جامعه به جز عواقب سوء چيز ديگري در پي نخواهد داشت.