پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

يكي از عجيب ترين قصص قران ، داستان حضرت موسي عليه السلام و مصاحب ايشان است كه از بندگان خاص خدا بوده و در سوره كهف مطرح شده است. آيه 74 اين سوره كه به كشتن غلامي توسط آن عبد صالح اشاره دارد ، زمينه ساز شبهات مهمي است. مهمترين مسئله اين است كه چگونه اين بنده عالم خداوند كه به استناد برخي روايات از پيامبران الهي است ، مرتكب قتل غلامي بي گناه شده است؟ حتي اگر غلام در آينده مرتكب گناهي مي شد، اين قتل ، قصاص قبل از جنايت بوده و امري قبيح محسوب شده و با مباني ديني منافات دارد. پاسخ مفسران شيعه و سني به اين مسئله چيست؟ از آنجا كه چنين شبهاتي مي تواند بدبيني هايي نسبت به انبياء عليهم السلام و اديان الهي ايجاد كند و زمينه ساز شبهه افكني نسبت به قران به عنوان آخرين كتاب الهي باشد و از سوي ديگر فهم درست قصص قراني مي تواند در تقويت ايمان دين باوران مؤثر افتد، در اين پژوهش با جمع آوري اطلاعات از طريق كتابخانه اي و پردازش اطلاعات به روش توصيفي ، تطبيقي و تحليلي ديدگاه هاي مفسران فريقين به اين مسئله بررسي شد. با مطالعه ديدگاه هاي مفسران مسلمان اين نتيجه به دست آمد كه هيچ يك از مفسران فريقين ، اقدام آن بنده عالم خداوند و مصاحب حضرت موسي عليه السلام را قصاص قبل از جنايت ندانسته اند و معتقدند ايشان به امر الهي و با علم باطني و بر اساس مصالحي همچون حفظ ايمان والدين مؤمن و مقابله با فتنه كفر و رفع ساير مفاسد ناشي از زنده ماندن غلام ، اقدام به قتل او كرده اند كه منجر به افاضه خير كثير به والدين مؤمن او و تداوم نسل انبياء عليهم السلام گرديد .