پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

خانواده با پيمان ازدواج پايه‏گذاري مي‏شود و اين زوج ستون اصلي حياتي‏ترين نهاد اجتماعي، يعني خانواده را تشكيل مي‏دهند. خانواده از مهمترين عوامل مؤثر در روابط و محيطي امن براي دست‏يابي به هدف عالي انساني است. هر قدر روابط ميان همسران بهتر، سالم‏تر و پر جاذبه‏تر باشد، زندگي شيرين‏تر و باصفاتر مي‏گردد و فرزندان با نشاط و موفقي تربيت مي‏شوند. خانواده مركز هرگونه ثروت مادي و معنوي و كانوني براي پرورش شخصيت انسان‏هاست. سلامت، استحكام و اقتدار عاطفي و منطقي خانواده در گرو برخورداري اعضا از بصيرت و بينش اجتماعي و نيز آگاهي‏هاي لازم در جهت سازندگي و پيشگيري از درگيري‏ها، تضادها و كج‏روي‏هاست. هر قدر ميزان ارتباط عاطفي اعضاي خانواده، به ويژه والدين با فرزندان بيشتر باشد به همان ميزان كمبود توجه و احساسات مثبت از سوي اطرافيان جبران مي‏شود و خلأ عاطفي از ميان خواهد رفت. اين نوع رابطه مي‏تواند به صورت ابراز علاقه، گفت‏وگوهاي دو طرفه و درك مقابل نمايان شود. بي‏ترديد خانواده‏هاي لجام گسيخته و متزلزل، جامعۀ متزلزل را پديد مي‏آورند. جامعه‏اي كه در آن، نشاني از خانواده‏هاي سالم يافت نشود، ميزان طلاق روز به روز افزايش مي‏يابد و به از هم پاشيدن نظام خانواده مي‏انجامد. متأسفانه بخشي از زنان و مردان ما هنر زن بودن و هنر مرد بودن را بلد نيستند؛ يعني مهارت ادارۀ خانواده را ياد نگرفته‏اند. ميانگين زمان برقراري ارتباط كلامي همسران با يكديگر و كودكانشان بسيار ناچيز و كم است و همين امر، سبب سردي فضاي خانواده شده است. با نگاهي به وضعيت نابسامان اجتماع در مي‏يابيم كه بيشتر دردها و مشكلات از خانواده سرچشمه مي‏گيرد.