پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

معروف واژه ايست براي معرفي كارهاي نيك در قرآن كريم كه هرگونه طاعتي را در بر مي گيرد. از ريشه «عرف» حدود 69 بار در قرآن آمده كه معاني و وجوه خاصي را در قرآن دلالت مي كند.كتب وجوه و نظاير قرآني گرچه معاني چندي مانند : توحيد، تبعيت از پيامبر، زينت، عدل ، قرض ، صواب، ثلث مال، كلام بدون ريبه ، هديه مرد به زن مطلقه، حسن معاشرت و ... براي معروف ذكر كرده اند ولي با دقت در آيات مربوطه كه براي معروف متصور است مي توان مترادفاتي مانند« برّ، خير و حسنه» در نظر گرفت هم چنين از لغات «شرّ، منكر و سيّئه» مي توان به عنوان متضاد معروف نام برد . در قرآن كريم مصاديق و كاربردهاي چندي براي معروف آمده است كه مهم ترين آنها جنبه هاي فردي، اجتماعي و خانوادگي معروف است كه در اين مقال به طور كامل به آن پرداخته شده است و روش ما در آن، اسنادي و كتابخانه اي است . با يافتن مترادفات و متضادهاي اين واژه در قرآن به اين نتيجه ميرسيم كه مي توان براي آن معاني چندي مانند: شناخته شده، نيكو، امر منطبق بر طبع، شرع و عرف خردمندانه عمل كردن اشاره كرد. با استفاده از تحليل اين روابط به معناي واقعي معروف دست مي يابيم كه آن مورد سفارش حق تعالي است و فرد با انجام آن عمل، متناسب با ضوابط ديني يا امري عبادي در قالب خير جوانحي يا جوارحي،به تقرب الهي مي‌رسد.