پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

مطالعه و بررسي انديشه هاي اخلاقي دانشمندان اسلامي يكي از اقدامات مهم در زمينه سازماندهي نظام اخلاق اسلامي است. انديشمندان اخلاقي در هر عصري نقشي عمده در شكل‌گيري اخلاق‌نويسي داشته‌اند. از ميان اين علما برخي ناشناخته مانده و افكار و انديشه هاي آنان مورد غفلت واقع شده است، از جمله جلال الدين محمد دواني كه از علماي بزرگ حوزه فلسفي شيراز در قرن نهم هجري است. او در همه علوم زمان خود از جمله علم اخلاق متبحر بوده و درباره آن‌ها تأليفاتي دارد. مهم ترين تأليف او در زمينه اخلاق، لوامع الاشراق في مكارم الاخلاق يا اخلاق جلالي است. اين كتاب درواقع بازنويسي اخلاق ناصري خواجه نصيرالدين طوسي است كه دواني با هدف تتميم و ترميم اخلاق ناصري آن را نگاشته است و علاوه بر شيواسازي متن، رنگ و بوي اسلامي به آن داده است. انديشه هاي اخلاقي دواني بيشتر در اين كتاب منعكس شده است. او در علم اخلاق تابع فيلسوفان قبل از خود، يعني خواجه نصير و ابن مسكويه بوده و مانند آنان از مروّجان اخلاق فضيلت ارسطويي است. مهم ترين ويژگي انديشه اخلاقي دواني، پيوند حكمت و شريعت است به گونه اي كه مي توان گفت انديشه اخلاقي دواني بيش از آن كه فضيلت مدار باشد، شريعت مدار است. در اين پايان نامه انديشه هاي اخلاقي دواني بررسي مي شود.