پایگاه معاونت پژوهش حوزه های علمیه خواهران سراسر کشور

اين مطالعه با هدف بررسي مباهته از منظر شيعه انجام شده و درصدد است ديدگاه صحيح و مختار شيعه پيرامون مباهته را مشخص نمايد مباهته عنوان فقهي است كه از عبارت «باهتوهم» در روايت گرفته شده است.در معناي آن ترديد است. اين اختلاف در معنا، موجب اختلاف در جواز و عدم جواز تهمت به اهل بدعت شده است.مبحث مباهته در فقه ذيل عنوان غيبت و سب مؤمن مورد بحث قرار گرفته است كه تهمت ريشه در حسد دارد و شخص حسود كه يكي از بزرگترين صفت هاي رذيله را در اختيار دارد به سبب آن اقدام به غيبت و دروغ مي نمايد و در نهايت رو به تهمت و إفترا مي آورد. لذا تهمت و مباهته كه گناهي است لساني علاوه بر اينكه آبروي مؤمن را به خطر مي اندازد. با توجه به اينكه در عصر ما برخي فقها شيعه از روايت پيامبر (صلّي الله عليه و آله و سلّم) برداشت نادرستي كرده اند و به خود اجازه داده اند كه به اهل بدعت تهمت بودن و از طرفي برخي از فقهاي عصر معاصر مباهته و تهمت زدن را به غير اهل بدعت هم سرايت داده اند لذا شناخت ديدگاه فقه شيعه پيرامون اين مسأله ضروري است.كه در اين ميان برخي مانند آيت الله خويي و گلپايگاني و ... مباهته را به خاطر مصلحت حفظ دين جايز و گروهي مانند فيض كاشاني و ملاصالح مازندراني قائل به عدم جوازند. وش مطالعه اسنادي است.