نقش محبت درانتقال آموزه هاي ديني ازمنظرآيات وروايات
چكيده
دين مبين اسلام مكتبي جامع است كه براي تمام جنبه هاي حيات بشري برنامه هاي مدون و وزيني را ارائه نموده است. رسالت اجراي اين برنامه ها را نيز به برترين و والاترين شخصيت ها، همچون پيامبر اسلام صلي الله عليه و آله و سلم و ائمه هدي عليهم السلام، محول كرده است. هر يك از اين بزرگواران در اجراي اين رسالت كه همان انتقال آموزه هاي دين مبين اسلام به بشريت بوده است، شيوه و روش هايي را برگزيدند كه قابل تأمل و تفكر است. در مرتبه نازل تر كه اولياء ومربيان هستند نياز است شيوه هاي مطلوب را مد نظر قرار بدهند كه با نياز ها وفطرت انسانهاسازگاري داشته باشد در اين نوشتار با عنوان "شناسايي روش محبت وتأثير آن در انتقال آموزه هاي ديني را از نگاه قرآن وروايات بررسي مي كند. در بحث محبت وجايگاه اين روش از نظر قرآن وروايات، كنكاش گسترده اي در قرآن وفرمايشات پيامبرصلي الله عليه وآله وائمه معصومين عليهم السلام تفحص و تحقيق در گستره ي مخاطب شناسي در امر تعميق مفاهيم ديني، منجر به شناسايي نظريات جديدي، همچون شناخت زمان و مقتضيات آن، شناخت شرايط سياسي حاكم بر جامعه، امنيت مخاطب و تأثير محيط زيست و جغرافيا در انتقال مفاهيم ديني، شده است. البته موارد متعدد ديگري همچون؛ شناخت ويژگي هاي رواني و شخصيتي متربي و هماهنگي گفتار و رفتار از لحاظ نظري و عملي در اين مبحث كار شده است.مهمترين نهادهاي انتقال دهنده ي مفاهم ديني ، نهادهايي همچون، خانواده، حكومت و رسانه هستند. انواع رسانه ها در عصر حاضر، حجم وسيعي از ارتباطات، تبادل داده ها و اطلاعات را به خود اختصاص داده است.در ادامه روش هاي انتقال مفاهيم ديني ، مانند: روش هاي نويني همچون؛ روش قصه گويي، روش خاطره گويي، روش نمايشي، روش بهره گيري از علوم تجربي، روش فرصت يابي (شكار لحظه ها)، روش مناظره، روش جابجايي (تغيير مكان مربي و متربي)و... بيان شده است. روش هاي تشويق و تنبيه، عقلي، بيم و اميد، توبه، جذب و دفع، ارائه ي الگو، روش عبرت گيري، دعا، مدارا و آسان گيري، تكريم و احترام و محبت مورد بررسي قرار گرفته است.
واژگان كليدي: محبت، مربي ، متربي، آموزه هاي ديني
- : سطح3
- : تفسير و علوم قرآن
- : قم
- : قم
- : معصوميه